Ψυχή και συνείδηση

(Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το βιβλίο «Η διδασκαλία του Κυρίου Καπίλα», κεφάλαιο 13, κείμενο 28, της Αυτού Θείας Χάρης Α. Τσ. Μπακτιβεντάντα Σουάμι Πραμπουπάντα, που θα δημοσιευθεί προσεχώς στο www.krsna.gr και στο www.krsna.ελ)

Η κίνηση για τη συνείδηση του Κρίσνα ενδιαφέρεται για την ψυχή, και γι’ αυτό έχουμε χρησιμοποιήσει τη λέξη «συνείδηση», επειδή η συνείδηση ανήκει στην ψυχή. Η συνείδηση είναι το σημάδι της παρουσίας της ψυχής. Επειδή η ψυχή είναι στο σώμα, το σώμα αισθάνεται ευχαρίστηση και πόνο. Όταν η ψυχή αφήσει το σώμα, το σώμα μπορεί να κοπεί σε κομμάτια, και παρ’ όλα αυτά δεν θα διαμαρτυρηθεί. Αυτό συμβαίνει επειδή η συνείδηση έχει φύγει. Αισθανόμαστε ευχαρίστηση και πόνο επειδή είναι παρούσα η συνείδηση, και ο Κρίσνα μας δίνει την πληροφορία ότι αιώνια είναι η συνείδηση και όχι το σώμα. Προκειμένου να κατανοήσουμε ότι η συνείδηση είναι αιώνια πρέπει να εξαγνίσουμε τη συνείδησή μας. Αν μπορέσουμε να το κάνουμε αυτό, η ζωή μας θα είναι επιτυχημένη. Την ώρα του θανάτου η συνείδησή μας μάς μεταφέρει σε ένα άλλο σώμα. Υπάρχουν ο νους, η νοημοσύνη και το εγώ, τα οποία αποτελούν το λεπτό, το ανεπαίσθητο σώμα, και υπάρχει και η πνευματική ψυχή, η οποία είναι ακόμα λεπτότερη. Γνωρίζουμε ότι διαθέτουμε νου, παρόλο που δεν μπορούμε να τον δούμε. Δεν μπορούμε να δούμε ούτε τη νοημοσύνη ούτε το εγώ ούτε την ψυχή. Μπορούμε να δούμε μόνο το χονδροειδές υλικό σώμα, και όταν το χονδροειδές υλικό σώμα τελειώσει, λέμε ότι όλα έχουν τελειώσει. Προκειμένου να κατανοήσουμε αυτά τα πράγματα, θα πρέπει να πλησιάσουμε έναν γκούρου, όπως ο Αρτζούνα πλησίασε τον Σρι Κρίσνα.

Ο Σρι Κρίσνα είπε στον Αρτζούνα, χρησιμοποιώντας πολύ ευγενική γλώσσα, ότι δεν ήταν μορφωμένος. Ουσιαστικά  του είπε, «Δεν είσαι πανντίτα. Προσπάθησε να καταλάβεις ότι αληθινή ζωή είναι η ζωή της ψυχής.» Βεδική εκπαίδευση σημαίνει  φροντίδα της ψυχής. Τώρα η ψυχή είναι εγκλωβισμένη, ενσαρκωμένη, μπλεγμένη σε υλικές υποθέσεις. Η ψυχή υποφέρει, και είναι προς όφελός μας να την σώσουμε από τα νύχια της ύλης. Αυτό είναι αληθινή εκπαίδευση. Για να δεχθεί κανείς αυτή την εκπαίδευση, πρέπει να πλησιάσει έναν κατάλληλο γκούρου. Ο γκούρου είναι εκεί – ο Κρίσνα. Ο γκούρου είναι επίσης εκεί ως Καπιλαντέβα, ενσάρκωση του Κρίσνα. Ο Κρίσνα μας πληροφορεί ότι είναι ο ιδιοκτήτης του σώματος, και αυτό το έχει εξηγήσει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. ‘Έχει δηλώσει ότι η ψυχή δεν μπορεί ποτέ να κοπεί σε κομμάτια, να καεί από τη φωτιά, να βραχεί από το νερό ή να ξεραθεί από τον αέρα. Η ύλη αλληλεπιδρά με την ύλη, αλλά η ψυχή δεν ανήκει στον υλικό κόσμο. Αυτό σημαίνει ότι η ψυχή είναι υπεράνω δράσης και αντίδρασης. Στον υλικό κόσμο ακόμα και το σίδερο και η πέτρα μπορούν να λειώσουν, αλλά οι νόμοι της υλικής φύσης δεν έχουν εφαρμογή στην πνευματική ψυχή.

Για να κατανοήσουμε αυτά τα θέματα θα πρέπει να προσέξουμε να πλησιάσουμε τον εκπρόσωπο του Κρίσνα. Δεν θα πρέπει να πλησιάσουμε έναν κάλπικο γκούρου, που είναι σαν έναν τυφλό που προσπαθεί να οδηγήσει έναν άλλον τυφλό. Θα πρέπει να πάμε σε κάποιον που έχει ανοιχτά μάτια, σε κάποιον που έχει δει την Απόλυτη Αλήθεια. Η Απόλυτη Αλήθεια είναι εκεί, όπως ο ήλιος είναι εκεί για όλους. Ο ήλιος δεν κρύβεται, αλλά μπορεί κάποιος να κρυφτεί από τον ήλιο κλείνοντας την πόρτα του. Για να δει κανείς τον ήλιο, θα πρέπει να ανοίξει την πόρτα του. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο Κρίσνα είναι εκεί, ο Θεός είναι εκεί, και θα πρέπει να έλθουμε στον Κρίσνα και να πάρουμε τα μαθήματα της Μπαγκαβάντ-γκίτα για να μάθουμε ποιος και τι είναι ο Θεός. Οι ανόητοι δεν θα το κάνουν αυτό, αλλά θα κατασκευάσουν κάποια άλλη φιλοσοφία. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει δυσκολία, επειδή η διδασκαλία του Κρίσνα είναι εκεί και ο Ίδιος ο Κρίσνα είναι εκεί. Ο Κρίσνα είναι τόσο καλός που λέει, «Εντάξει! Αν δεν μπορείς να Με καταλάβεις με αυτόν τον τρόπο, δες Με στο νερό. Έλα, αν δεν μπορείς να Με καταλάβεις με αυτόν τον τρόπο, δες Με στο φως του ήλιου.» Είναι τόσο δύσκολο; Δεν υπάρχει καμία δυσκολία, είμαστε όμως πολύ πεισματάρηδες. Η μάγια είναι τόσο δυνατή, και μόλις προσπαθήσουμε να δεχθούμε τον Κρίσνα ως Υπέρτατο Κύριο, θα ψιθυρίσει στο αφτί μας, «Όχι, όχι! Υπάρχουν πολλοί θεοί. Γιατί δέχεσαι τον Κρίσνα;» Ωστόσο οι σάστρα λένε, κρισνας του μπαγκαβαν σβαγιαμ…ισβαρα παραμα κρισνα. «Ο Κρίσνα είναι το Υπέρτατο Πρόσωπο της Θεότητας». Θα πρέπει να πάρουμε τα μαθήματά μας από τους ατσάρια και τις σάστρα. Τουλάχιστον στην Ινδία υπάρχουν πολλοί μεγάλοι ατσάρια – ο Ραμανουτζατσάρια, ο Μαντβατσάρια, ο Βισνουσουάμι, και ακόμα και ο Σανκαρατσάρια και ο Γκούρου Νανάκ. Όλοι αυτοί έχουν αποδεχθεί τον Κρίσνα ως Υπέρτατο Πρόσωπο της Θεότητας. Γιατί, λοιπόν, να Τον απορρίψουμε; Γιατί θα πρέπει να δεχθούμε κάποιον ανταγωνιστή; Δεν θα πρέπει να κάνουμε απλώς διανοητικές εικασίες, αλλά να δεχθούμε τον Κρίσνα με πλήρη συνείδηση και να είμαστε ευτυχισμένοι. Αυτό  γίνεται δυνατό με τη βοήθεια του γκούρου· γι’ αυτό η Ντεβαχουτί συνεχίζει τις ερωτήσεις στον γιο της, τον Καπιλαντέβα.

Μετάφραση: Γ. Δ. Κωνσταντόπουλος