Ψευτο-θρησκευόμενοι

Ο Κύριος δηλώνει ότι αμέσως μόλις φτάσει κάποιος σε Αυτόν μέσω της υπηρεσίας αφοσίωσης –η οποία είναι ο μόνος τρόπος για να πλησιάσει κανείς το Πρόσωπο της Θεότητας- αποκτά πλήρη ελευθερία από τη σκλαβιά της γέννησης και του θανάτου. Με άλλα λόγια, ο δρόμος της σωτηρίας από τις υλικές αρπάγες εξαρτάται ολοκληρωτικά από τις αρχές της γνώσης και της αποδέσμευσης από την ύλη, τις οποίες κερδίζει κανείς υπηρετώντας τον Κύριο. Οι ψευτο-θρησκευόμενοι δεν έχουν ούτε γνώση ούτε αποδέσμευση από τις υλικές υποθέσεις, γιατί οι περισσότεροι από αυτούς θέλουν να ζήσουν στα χρυσά δεσμά της υλικής δουλείας υπό τη σκιά φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων μεταμφιεσμένων ως θρησκευτικές αρχές. Με μια κάλπικη επίδειξη θρησκευτικών αισθημάτων, παρουσιάζουν ένα θέαμα υπηρεσίας αφοσίωσης, ενώ ενδίδουν σε όλων των ειδών τις άνομες δραστηριότητες. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνουν να θεωρούνται πνευματικοί δάσκαλοι και αφοσιωμένοι υπηρέτες του Θεού. Τέτοιου είδους παραβάτες των θρησκευτικών αρχών δεν σέβονται καθόλου τους αυθεντικούς ατσαρια, τους άγιους δασκάλους της απαρέγκλιτης σειράς της μαθητικής διαδοχής. Αγνοούν τη βεδική εντολή ατσαριοπασανα, ότι δηλαδή πρέπει να λατρεύει κανείς τον ατσαρια, και τη δήλωση του Κρίσνα στην Μπαγκαβάντ-γκίτα (4.2) εβαμ παραμπαρα-πραπταμ: «Αυτή η υπέρτατη επιστήμη του Θεού μεταδίδεται μέσω της μαθητικής διαδοχής». Αντιθέτως, προκειμένου να εξαπατήσουν τους ανθρώπους γίνονται, υποτίθεται, οι ίδιοι ατσάρια, αλλά δεν ακολουθούν έστω και φαινομενικά τις αρχές των ατσάρια.

Αυτοί οι απατεώνες είναι τα πιο επικίνδυνα στοιχεία της ανθρώπινης κοινωνίας. Επειδή δεν υπάρχει πνευματική κυβέρνηση, αποφεύγουν την τιμωρία βάσει των νόμων του κράτους. Δεν μπορούν, ωστόσο, να αποφύγουν τον νόμο του Υπερτάτου, ο οποίος δηλώνει ξεκάθαρα στην Μπαγκαβάντ-γκίτα ότι οι φθονεροί δαίμονες με την περιβολή θρησκευτικών κηρύκων θα εκδιωχθούν στις σκοτεινότερες περιοχές της κόλασης (Μπ.γκ. 16.19-20). Η Σρι Ισοπανισάντ βεβαιώνει ότι αυτοί οι ψευτο-θρησκευόμενοι βαδίζουν προς το απεχθέστερο μέρος του σύμπαντος μετά την ολοκλήρωση της επιχείρησης «πνευματικός δάσκαλος», την οποία διεξάγουν μόνο και μόνο για την ικανοποίηση των αισθήσεων.

Σρι Ισοπανισάντ – Δωδέκατο μάντρα

Α. Τσ. Μπακτιβεντάντα Σουάμι Πραμπουπάντα

Απόδοση στα ελληνικά: Γ. Δ. Κωνσταντόπουλος