Το μπάκτι
(Απόσπασμα από το βιβλίο «Η διδασκαλία του Κυρίου Καπίλα», κεφ.14.32, το οποίο δημοσιεύεται σήμερα στο www.krsna.gr και στο www.krsna.ελ)
Το μπάκτι, η υπηρεσία αφοσίωσης, είναι υπερβατικό ακόμα και ως προς τη μούκτι, την απελευθέρωση. Συνήθως οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για το ντάρμα, την άρτα, την κάμα και τη μόκσα. Στην αρχή, υπάρχει το ντάρμα, η θρησκεία, έπειτα η άρτα, η οικονομική ανάπτυξη, η κάμα, η ικανοποίηση των αισθήσεων και η μόκσα, η συγχώνευση με τον Υπέρτατο. Εντούτοις, το μπάκτι είναι πάνω από όλα αυτά. Η μούκτι δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον μπάκτα. Με τα λόγια του Μπιλβαμάνγκαλα Τάκουρ: μουκτιχ σβαγιαμ μουκουλιταντζαλι σεβατε ‘σματ. «Η ίδια η μούκτι στέκεται με τα χέρια σε στάση ικεσίας, περιμένοντας να υπηρετήσει τον αφοσιωμένο υπηρέτη του Κυρίου.» (Κρισνα-καρναμριτα 107) Αυτή είναι η εμπειρία του Μπιλβαμάνγκαλα Τάκουρ, που ήταν πολύ ένας πολύ πλούσιος μπράμανα από τη Νότιο Ινδία. Εξαιτίας κακής συναναστροφής, ο Μπιλβαμάνγκαλα Τάκουρ έγινε ένθερμος κυνηγός πορνών και ξόδεψε όλα τα χρήματά του σε μία πόρνη ονόματι Τσιντάμανι. Μία νύχτα, στη διάρκεια μίας τρομερής νεροποντής, ο Μπιλβαμάνγκαλα πήγε να δει την Τσιντάμανι, αλλά η πόρνη σκεφτόταν, «Σίγουρα, απόψε ο Μπιλβαμάνγκαλα δεν θα έλθει. Αυτή είναι τρομερή καταιγίδα.» Παρ όλα αυτά, ο Μπιλβαμάνγκαλα πήγε, παρ’ όλες τις δυσκολίες. Κατά κάποιον τρόπο κατάφερε να περάσει το μανιασμένο ποτάμι, αλλά βρήκε τις πύλες του σπιτιού της Τσιντάμανι κλειστές. Μπόρεσε όμως να πηδήσει από πάνω τους και έπειτα από τόσους κινδύνους κατάφερε να πλησιάσει το σπίτι της Τσιντάμανι. Η πόρνη, κατάπληκτη, είπε, «Πώς μπόρεσες να έλθεις απόψε; Αχ! Είσαι τόσο γοητευμένος από αυτή την επιδερμίδα! Αν ένιωθες τόση έλξη για τον Κρίσνα, θα ήσουν σίγουρα ωφελημένος.» Τότε ο Μπιλβαμάνγκαλα έφυγε αμέσως από το σπίτι της πόρνης και πήγε στη Βρινντάβανα. Το γεγονός είναι ότι στην προηγούμενη ζωή του είχε εφαρμόσει την υπηρεσία αφοσίωσης μέχρι το στάδιο του μπάβα-μπάκτι. Έτσι η πόρνη Τσιντάμανι έγινε ο γκούρου του. Ενώ ήταν στη Βρινντάβανα, ο Μπιλβαμάνγκαλα Τάκουρ έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο Κρισνα-καρναμριτα, το οποιο συνιστούσε ο Σρι Τσετάνια Μαχαπραμπού. Σε αυτό το βιβλίο, ο Μπιλβαμάνγκαλα Τάκουρ γράφει: «Αν έχουμε σταθερή αφοσίωση σ’ Εσένα, Κύριέ μου Μπαγκαβάν, τότε μπορούμε να δούμε εύκολα τη θεϊκή μορφή Σου ως καϊσόρα-μούρτι, ως ένα νεαρό αγόρι.»
Το μπάκτι, η υπηρεσία αφοσίωσης, είναι υπερβατικό ακόμα και ως προς τη μούκτι, την απελευθέρωση. Συνήθως οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για το ντάρμα, την άρτα, την κάμα και τη μόκσα. Στην αρχή, υπάρχει το ντάρμα, η θρησκεία, έπειτα η άρτα, η οικονομική ανάπτυξη, η κάμα, η ικανοποίηση των αισθήσεων και η μόκσα, η συγχώνευση με τον Υπέρτατο. Εντούτοις, το μπάκτι είναι πάνω από όλα αυτά. Η μούκτι δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον μπάκτα. Με τα λόγια του Μπιλβαμάνγκαλα Τάκουρ: μουκτιχ σβαγιαμ μουκουλιταντζαλι σεβατε ‘σματ. «Η ίδια η μούκτι στέκεται με τα χέρια σε στάση ικεσίας, περιμένοντας να υπηρετήσει τον αφοσιωμένο υπηρέτη του Κυρίου.» (Κρισνα-καρναμριτα 107) Αυτή είναι η εμπειρία του Μπιλβαμάνγκαλα Τάκουρ, που ήταν πολύ ένας πολύ πλούσιος μπράμανα από τη Νότιο Ινδία. Εξαιτίας κακής συναναστροφής, ο Μπιλβαμάνγκαλα Τάκουρ έγινε ένθερμος κυνηγός πορνών και ξόδεψε όλα τα χρήματά του σε μία πόρνη ονόματι Τσιντάμανι. Μία νύχτα, στη διάρκεια μίας τρομερής νεροποντής, ο Μπιλβαμάνγκαλα πήγε να δει την Τσιντάμανι, αλλά η πόρνη σκεφτόταν, «Σίγουρα, απόψε ο Μπιλβαμάνγκαλα δεν θα έλθει. Αυτή είναι τρομερή καταιγίδα.» Παρ όλα αυτά, ο Μπιλβαμάνγκαλα πήγε, παρ’ όλες τις δυσκολίες. Κατά κάποιον τρόπο κατάφερε να περάσει το μανιασμένο ποτάμι, αλλά βρήκε τις πύλες του σπιτιού της Τσιντάμανι κλειστές. Μπόρεσε όμως να πηδήσει από πάνω τους και έπειτα από τόσους κινδύνους κατάφερε να πλησιάσει το σπίτι της Τσιντάμανι. Η πόρνη, κατάπληκτη, είπε, «Πώς μπόρεσες να έλθεις απόψε; Αχ! Είσαι τόσο γοητευμένος από αυτή την επιδερμίδα! Αν ένιωθες τόση έλξη για τον Κρίσνα, θα ήσουν σίγουρα ωφελημένος.» Τότε ο Μπιλβαμάνγκαλα έφυγε αμέσως από το σπίτι της πόρνης και πήγε στη Βρινντάβανα. Το γεγονός είναι ότι στην προηγούμενη ζωή του είχε εφαρμόσει την υπηρεσία αφοσίωσης μέχρι το στάδιο του μπάβα-μπάκτι. Έτσι η πόρνη Τσιντάμανι έγινε ο γκούρου του. Ενώ ήταν στη Βρινντάβανα, ο Μπιλβαμάνγκαλα Τάκουρ έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο Κρισνα-καρναμριτα, το οποιο συνιστούσε ο Σρι Τσετάνια Μαχαπραμπού. Σε αυτό το βιβλίο, ο Μπιλβαμάνγκαλα Τάκουρ γράφει: «Αν έχουμε σταθερή αφοσίωση σ’ Εσένα, Κύριέ μου Μπαγκαβάν, τότε μπορούμε να δούμε εύκολα τη θεϊκή μορφή Σου ως καϊσόρα-μούρτι, ως ένα νεαρό αγόρι.»Ένα άλλο όνομα του Κρίσνα είναι Καϊσόρα. Η λέξη καϊσόρα αναφέρεται στην ηλικία πριν από τον γάμο, δηλαδή αναφέρεται σε ένα αγόρι μεταξύ έντεκα και δεκαέξι ετών. Ο Σρι Κρίσνα είναι πάντοτε καϊσόρα-μούρτι. Μέσω της υπηρεσίας αφοσίωσης, μπορεί να δει κανείς την καϊσόρα-μούρτι του Κρίσνα πολύ εύκολα.
Όταν ο Μπιλβαμάνγκαλα Τάκουρ πήγαινε στη Βρινντάβανα, ήταν ακόμη προσκολλημένος στις γυναίκες. Μία νύχτα έμεινε στο σπίτι ενός πολύ πλούσιου έμπορου και η γυναίκα του εμπόρου είπε στον άνδρα της ότι ο Μπιλβαμάνγκαλα Τάκουρ είχε γοητευθεί από αυτήν. Ρώτησε τον άνδρα της τι να κάνει και εκείνος της είπε, «Υπηρέτησέ τον.» Στο τέλος ο Μπιλβαμάνγκαλα Τάκουρ ήλθε στα λογικά του και σκέφτηκε, «Αυτά τα μάτια είναι εχθροί μου.» Όταν η όμορφη γυναίκα τον πλησίασε, ο Μπιλβαμάνγκαλα Τάκουρ είπε, «Μητέρα, δώσε μου σε παρακαλώ τις καρφίτσες από τα μαλλιά σου. Κάνω σαν τρελός για την ομορφιά των γυναικών. Ας βγάλω, λοιπόν, τα μάτια μου.» Με αυτόν τον τρόπο, τυφλώθηκε. Παρόλο που δεν μπορούσε να δει, στη Βρινντάβανα του προμήθευε γάλα ο Ίδιος ο Κρίσνα. Έτσι συνειδητοποίησε προσωπικά τον Κρίσνα μέσω του μπάκτι και κατέγραψε την προσωπική του εμπειρία. Έγραψε, «Η μούκτι, η απελευθέρωση, δεν είναι πολύ σημαντικό πράγμα. Είναι πάντα στην υπηρεσία μου με τα χέρια της σε στάση ικεσίας, λέγοντας, ‘Αγαπητέ μου κύριε, τι μπορώ να κάνω για σας;’» Έτσι ένας αφοσιωμένος υπηρέτης του Κρίσνα δεν έχει πολλή αγωνία για τη μούκτι, επειδή είναι ήδη απελευθερωμένος. Αν κάποιος έχει εκατομμύρια δολάρια, γιατί να θέλει δέκα δολάρια;
Το μπάκτι θα πρέπει να είναι ανιμιττα, χωρίς κίνητρο. Ο Κρίσνα μπορεί να εκπληρώσει όλες μας τις επιθυμίες χωρίς δυσκολία, επειδή είναι παντοδύναμος και γεμάτος πλούτη. Αν θέλουμε από τον Κρίσνα υλική ευτυχία, οπωσδήποτε είναι εύκολο γι’ Αυτόν να μας την προσφέρει. Μπορεί επίσης να μας δώσει μούκτι, απελευθέρωση, αλλά είναι μεγάλη ανοησία να ζητήσει κανείς από τον Κρίσνα οτιδήποτε άλλο εκτός από μπάκτι. Ο Σρίλα Μπακτισιντάντα Σαρασβατί Τάκουρ έλεγε ότι το να ζητάς από τον Θεό μούκτι ή οτιδήποτε άλλο εκτός από μπάκτι είναι σαν να πηγαίνεις σε έναν πλούσιο και να του ζητάς να σου δώσει λίγες στάχτες. Υπάρχει μία άλλη ιστορία σχετικά με μία γριά γυναίκα που κουβαλούσε ένα δεμάτι ξερά ξύλα μέσα από το δάσος. Κάποια στιγμή το δεμάτι, που ήταν πολύ βαρύ, έπεσε στο έδαφος. Η γριά γυναίκα αναστατώθηκε πολύ και σκέφτηκε, «Ποιος θα με βοηθήσει να σηκώσω αυτό το δεμάτι και να το βάλω και πάλι στο κεφάλι μου;» Άρχισε τότε να καλεί τον Θεό, λέγοντας, «Θεέ μου, βοήθησέ με.» Ξαφνικά ο Θεός εμφανίσθηκε και είπε, «Τι θέλεις;» Η γυναίκα είπε, «Σε παρακαλώ, βοήθησέ με να βάλω ξανά αυτό το δεμάτι στο κεφάλι μου.» Αυτή, λοιπόν, είναι η ανοησία μας. Όταν έρχεται ο Θεός για να μας δώσει κάποια ευλογία, Του ζητάμε να μας φορτώσει και πάλι με όλα αυτά τα υλικά βάρη. Του ζητάμε περισσότερα υλικά πράγματα – μία ευτυχισμένη οικογένεια, ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, ένα καινούργιο αυτοκίνητο ή κάτι παρόμοιο.
Μετάφραση: Γ. Δ. Κωνσταντόπουλος
Πρόσφατα σχόλια