Το έλεος του Κυρίου Νιτιανάνντα
(Από τη Σρι Τσετάνια-τσαριτάμριτα, Μάντια-λίλα, κεφ. 16 «Η απόπειρα του Κυρίου να πάει στη Βρινντάβανα», 63-65)
Τότε ο Σρι Τσετάνια Μαχαπραμπού είπε στον Νιτιανάνντα Πραμπού: «Σε παρακαλώ, άκουσέ Με, άγιε άνθρωπε! Τώρα σου ζητώ μια χάρη. Σε παρακαλώ, κάνε αυτό που σου ζητώ.
Μην έρχεσαι στο Τζαγκαννάτα Πούρι κάθε χρόνο· μείνε στη Βεγγάλη και εκπλήρωσε την επιθυμία Μου».
Η αποστολή του Κυρίου Τσετάνια Μαχαπραμπού είναι να διαδώσει το μόνο γιατρικό που είναι αποτελεσματικό αυτή την ξεπεσμένη εποχή της Κάλι-γιούγκα, το ψάλσιμο του μάχα-μάντρα Χάρε Κρίσνα. Ακολουθώντας τις εντολές της μητέρας Του, ο Κύριος Τσετάνια Μαχαπραμπού έμενε στο Τζαγκαννάτα Πούρι και οι αφοσιωμένοι υπηρέτες Του πήγαιναν εκεί να Τον δουν. Ωστόσο, ο Κύριος αισθανόταν ότι αυτό το μήνυμα πρέπει να διαδοθεί πολύ περίτεχνα στη Βεγγάλη και κατά την απουσία Του δεν υπήρχε άλλο πρόσωπο ικανό να το κάνει. Κατά συνέπεια, ο Κύριος ζήτησε από τον Νιτιανάνντα Πραμπού να μείνει εκεί και να διαδώσει το μήνυμα της συνείδησης του Κρίσνα. Ο Κύριος εμπιστεύθηκε επίσης μία παρόμοια ευθύνη σχετική με το κήρυγμα στον Ρούπα και τον Σανάτανα. Από τον Κύριο Νιτιανάνντα ζητήθηκε να μην έρχεται στο Τζαγκαννάτα Πούρι κάθε χρόνο, μολονότι το να δει κανείς τον Κύριο Τζαγκαννάτα είναι κάτι που οφελεί τους πάντες. Μήπως αυτό σημάνει ότι ο Κύριος αρνήθηκε στον Νιτιανάνντα Πραμπού μια τυχερή ευκαιρία; Όχι. Όποιος είναι πιστός υπηρέτης του Σρι Τσετάνια Μαχαπραμπού οφείλει να εκτελεί τις εντολές Του, ακόμα και αν πρέπει να θυσιάσει την επίσκεψή του στο Τζαγκαννάτα Πούρι για να δει εκεί τον Κύριο Τζαγκαννάτα. Με άλλα λόγια, είναι μεγαλύτερη τύχη να εκτελεί κανείς τις εντολές του Σρι Τσετάνια Μαχαπραμπού από το να ικανοποιήσει τις αισθήσεις του βλέποντας τον Κύριο Τζαγκαννάτα.
Το να κηρύσσει κάποιος τη θρησκεία του Τσετάνια Μαχαπραμπού σε όλο τον κόσμο είναι σημαντικότερο από το να μένει στη Βρινντάβανα ή στο Τζαγκαννάτα Πούρι για την προσωπική του ικανοποίηση. Η διάδοση της συνείδησης του Κρίσνα είναι η αποστολή του Κυρίου Τσετάνια Μαχαπραμπού· επομένως οι ειλικρινείς αφοσιωμένοι υπηρέτες Του πρέπει να εκτελούν την επιθυμία Του.
πριτβιτε ατσε γιατα ναγκαραντι γκραμα
σαρβατρα πρατσαρα χαϊμπε μορα ναμα
Οι αφοσιωμένοι υπηρέτες του Κυρίου Τσετάνια πρέπει να κηρύσσουν τη συνείδηση του Κρίσνα σε κάθε χωριό και σε κάθε πόλη του κόσμου. Αυτό θα ικανοποιήσει τον Κύριο. Δεν θα πρέπει να ενεργεί κάποιος αυθαίρετα και ιδιότροπα για την προσωπική του ικανοποίηση. Αυτή η εντολή κατέρχεται μέσω του συστήματος της παραμπαρα, της μαθητικής διαδοχής, και ο πνευματικός δάσκαλος παρουσιάζει αυτές τις εντολές στον μαθητή, έτσι ώστε να μπορέσει να διαδώσει το μήνυμα του Κυρίου Τσετάνια Μαχαπραμπού. Είναι καθήκον κάθε μαθητή να εκτελεί την εντολή του γνήσιου πνευματικού δασκάλου και να διαδίδει το μήνυμα του Κυρίου Τσετάνια σε όλο τον κόσμο.
Ο Κύριος Τσετάνια Μαχαπραμπού συνέχισε, «Εσύ μπορείς να κάνεις κάτι που ούτε Εγώ δεν μπορώ να κάνω. Εκτός από Εσένα, δεν μπορώ να βρω κανέναν στην Γκώντα-ντέσα (την Βεγγάλη) που να μπορεί να εκπληρώσει εκεί την αποστολή Μου».
Η αποστολή του Κυρίου Τσετάνια είναι να σώσει τις πεσμένες ψυχές αυτής της εποχής. Αυτή την εποχή του Κάλι, ουσιαστικά όλοι οι άνθρωποι είναι πεσμένοι. Ο Κύριος Τσετάνια Μαχαπραμπού έσωσε σίγουρα πολές πεσμένες ψυχές, αλλά οι μαθητές Του προέρχονταν κυρίως από τις ανώτερες τάξεις. Για παράδειγμα, έσωσε τον Σρίλα Ρούπα Γκοσουάμι, τον Σανάτανα Γκοσουάμι, τον Σαρβαμπώμα Μπαττατσάρια και πολλούς άλλους οι οποίοι από κοινωνική άποψη ήταν ψηλά, αλλά από πνευματική άποψη ήταν πεσμένοι. Οι Σρίλα Ρούπα και Σανάτανα Γκοσουάμι είχαν κυβερνητικές θέσεις, ο δε Σαρβαμπώμα Μπαττατσάρια ήταν ο κορυφαίος λόγιος της Ινδίας. Παρόμοια, ο Πρακασάνανντα Σαρασβατί ήταν ο ηγέτης πολλών Μαγιαβάντι σαννιάσι. Εντούτοις, ήταν ο Κύριος Νιτιανάνντα Πραμπού εκείνος που έσωσε ψυχές όπως ο Τζαγκάι και ο Μαντάι. Γι’ αυτό ο Κύριος Τσετάνια λέει, αμαρα ‘ντουσκαρα’ καρμα, τομα χαϊτε χαγιε, «Μπορείς να κάνεις κάτι που ούτε Εγώ δεν μπορώ να κάνω». Ο Τζαγκάι και ο Μαντάι σώθηκαν αποκλειστικά από το έλεος του Νιτιανάνντα Πραμπού. Όταν τραυμάτισαν τον Νιτιανάνντα Πραμπού, ο Κύριος Τσετάνια θύμωσε και αποφάσισε να τους σκοτώσει με τον δίσκο (τσάκρα) Σουντάρσανα, αλλά ο Νιτιανάνντα Πραμπού τους έσωσε από την οργή του Κυρίου και τους απελευθέρωσε. Στην ενσάρκωση Γκώρα-Νιτάι, ο Κύριος υποτίθεται ότι δεν σκοτώνει δαίμονες αλλά τους σώζει κηρύσσοντας τη συνείδηση του Κρίσνα. Στην περίπτωση των Τζαγκάι και Μαντάι, ο Κύριος Τσετάνια Μαχαπραμπού είχε θυμώσει τόσο πολύ που θα τους σκότωνε αμέσως, αλλά ο Νιτιανάνντα Πραμπού ήταν τόσο καλός που όχι μόνο τους έσωσε από τον θάνατο, αλλά τους ύψωσε στην υπερβατική κατάσταση. Έτσι, αυτό που δεν ήταν δυνατό για τον Κύριο Τσετάνια Μαχαπραμπού εκτελέστηκε από τον Νιτιανάνντα Πραμπού.
Παρόμοια, αν κάποιος είναι αληθινός στην υπηρεσία του προς τους Γκώρα-Νιτάι εντός των πλαισίων της μαθητικής διαδοχής, μπορεί ακόμα και να ξεπεράσει την υπηρεσία του Νιτιανάνντα Πραμπού. Αυτή είναι η μέθοδος της μαθητικής διαδοχής. Ο Νιτιανάνντα Πραμπού έσωσε τον Τζαγκάι και τον Μαντάι, αλλά ο υπηρέτης του Νιτιανάνντα Πραμπού, μέσω της χάρης του, μπορεί να σώσει πολλές χιλιάδες Τζαγκάι και Μαντάι. Αυτή είναι η ιδιαίτερη ευλογία της μαθητικής διαδοχής. Μπορούμε να καταλάβουμε κάποιον που βρίσκεται στη μαθητική διαδοχή από το αποτέλεσμα των έργων του. Αυτό ισχύει πάντοτε όσον αφορά στα έργα του Κυρίου και των αφοσιωμένων υπηρετών Του. Γι’ αυτό Κύριος Σίβα λέει: «Από όλα τα είδη λατρείας, η λατρεία του Κυρίου Βίσνου είναι η καλύτερη, αλλά καλύτερη και από τη λατρεία του Κυρίου Βίσνου είναι η λατρεία του αφοσιωμένου υπηρέτη Του, του Βαϊσνάβα». (Βίσνου Πουράνα)
Με τη χάρη του Βίσνου, ένας Βαϊσνάβα μπορεί να προσφέρει καλύτερη υπηρεσία από ότι ο Ίδιος ο Βίσνου· αυτό είναι το ιδιαίτερο προνόμιο του Βαϊσνάβα. Στην πραγματικότητα, ο Κύριος θέλει να βλέπει τους υπηρέτες Του να εργάζονται πιο δοξασμένα από ότι ο Ίδιος. Για παράδειγμα, στο πεδίο της μάχης του Κουρουκσέτρα, ο Κύριος Κρίσνα προκάλεσε τον Αρτζούνα να πολεμήσει, επειδή όλοι οι πολεμιστές στο πεδίο της μάχης επρόκειτο να πεθάνουν βάσει του σχεδίου του Κρίσνα. Ο Ίδιος ο Κρίσνα δεν ήθελε να πάρει τα εύσημα· αντίθετα, ήθελε να πάρει τα εύσημα ο Αρτζούνα. Γι’ αυτό του ζήτησε να πολεμήσει και να κερδίσει τη δόξα. «Γι’ αυτό σήκω και ετοιμάσου να πολεμήσεις. Αφού κατακτήσεις τους εχθρούς σου, θα απολαύσεις ένα ακμαίο και ανθηρό βασίλειο. Έχω ήδη κανονίσει να πεθάνουν, και εσύ, ω Αρτζούνα, δεν μπορείς παρά να είσαι το όργανο στη μάχη». (Μπ.γκ. 11.33)
Έτσι το Υπέρτατο Πρόσωπο της Θεότητας δίνει τα εύσημα στον αφοσιωμένο υπηρέτη που εκτελεί οποιαδήποτε βαριά δουλειά στην εντέλεια. Ο Χάνουμαν, ο υπηρέτης του Κυρίου Ραματσάνντρα, χρησιμεύει ως άλλο ένα παράδειγμα. Ο Χάνουμαν πήδησε πάνω από τη θάλασσα με ένα άλμα και έφτασε στην ακτή της Λάνκα από την ακτή της Μπάρατα-βάρσα, της Ινδίας. Όταν ο Κύριος Ραματσάνντρα αποφάσισε να πάει εκεί, έστρωσε τον δρόμο με βράχια, παρόλο που με τη θέλησή Του τα βράχια μπορούσαν να επιπλέουν στο νερό. Αν ακολουθήσουμε απλώς τις οδηγίες του Κυρίου Τσετάνια Μαχαπραμπού και ακολουθήσουμε τα βήματα του Κυρίου Νιτιανάνντα Πραμπού, αυτή η κίνηση για τη συνείδηση του Κρίσνα θα προχωρήσει και θα μπορέσουν πραγματοποιηθούν ακόμα δυσκολότερες δουλειές από τους κήρυκες που θα μείνουν πιστοί στην υπηρεσία του Κυρίου.
Μετάφραση: Γ. Δ. Κωνσταντόπουλος
Πρόσφατα σχόλια