Το έλεος και η μεγαλοσύνη του Θεού

(Από μία συζήτηση του Σρίλα Πραμπουπάντα με μαθητές του στη Νέα Βρινντάβανα, στις 22 Ιουνίου 1976)

Μαθητής 1: Οι Χριστιανοί λένε πως ο Θεός είναι πολύ ελεήμων.

Πραμπουπάντα: Αυτό το έλεος εξαρτάται από τον Ίδιο. Δεν μπορείς να του υπαγορεύσεις. Αν είμαι ελεήμων, το έλεός μου θα εξαρτάται από εμένα, είτε σου δείξω έλεος είτε σε καταδικάσω. Εξαρτάται από εμένα. Βασιζόμενος απλώς στο ότι «ο Θεός είναι ελεήμων», άρα μπορώ να κάνω αθέμιτα πράγματα, αυτό δεν συνιστά πρακτική πρόταση. Ελεήμων σημαίνει εξαρτάται από εμένα. Αν θα δείξω έλεος ή αν θα είμαι πολύ αυστηρός, αυτό είναι η θέλησή μου, η ελευθερία μου. Μπορεί να σου δείξω έλεος, μπορεί και όχι. Δεν μπορείς να με εξαναγκάσεις, «Πρέπει να δείξεις έλεος». Δεν είναι σωστό. Ο Θεός είναι στ’ αλήθεια ελεήμων. Διαφορετικά, πώς προμηθεύει αυτό το… Αν το πρωί έχει ομίχλη, ο ελεήμων Θεός λέει στον ήλιο «Τώρα, δώσ’ τους φως»· και έτσι απολαμβάνουμε το φως. Είναι ελεήμων. Στο φως του ήλιου βλέπεις και τον αμαρτωλό και τον ευσεβή άνθρωπο να απολαμβάνουν. Αυτό είναι το έλεός Του. Όταν απονέμει το έλεός Του, αυτό είναι για όλους, είτε εισαι αμαρτωλός είτε είσαι ευσεβής. Αυτό είναι το έλεος του Κυρίου. Ακριβώς όπως το σύννεφο, όταν ρίχνει βροχή, δεν κάνει διακρίσεις. Και στη θάλασσα βρέχει· και στα βράχια βρέχει· εκεί όπου δεν υπάρχει η ανάγκη της βροχής, βρέχει. Γιατί, λοιπόν, να βρέχει στα βράχια; Σε τι χρησιμεύει η βροχή; Δεν χρησιμεύει σε τίποτα. Είναι απλούστατα σπατάλη. Άρα και ο Θεός σπαταλά: «Εντάξει, πάρε. Δεν το χρειάζεσαι, αλλά πάρε». Ο ωκεανός δεν χρειάζεται νερό, αλλά όταν βρέχει… το σύννεφο ρίχνει νερό και στον ωκεανό. Το νερό μπορεί να χρησιμεύσει μόνο στη γη, αλλά ο Θεός είναι τόσο ελεήμων, ακριβώς όπως το σύννεφο της βροχής. Είναι τόσο ελεήμων, και εκεί όπου δεν την χρειάζονται, δέχονται τη βροχή: «Πάρε βροχή». Αυτό σημαίνει ελεήμων. Χωρίς καμία διάκριση, είτε το θέλεις είτε όχι: «Πάρε». Αυτό είναι έλεος. Μπορείς να δείξεις το έλεός σου όταν υπάρχει έλλειψη νερού –μπορείς να φέρεις μερικούς κουβάδες νερού από κάπου αλλού- αλλά για πόσο μπορείς να το κάνεις; Αλλά όταν είναι ελεήμων ο Θεός, θα ρίξει τέτοια ποσότητα βροχής που θα επωφεληθούν οι πάντες. Αυτή είναι η μεγαλοσύνη του Θεού. Εσύ, πρέπει να ξοδέψεις τόσο πολλά χρήματα και εργασία για να φέρεις μερικούς κουβάδες νερό από αλλού. Πέρα από αυτό, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Αλλά ο Θεός είναι τόσο ισχυρός, τόσο μέγας, ώστε μέσα σε μια στιγμή, μέσα σε λίγα λεπτά, μπορεί να συννεφιάσει τον ουρανό και να πλημμυρίσει ολόκληρη την περιοχή. Αυτή είναι η μεγαλοσύνη του Θεού. Πρέπει να κατανοήσεις τη μεγαλοσύνη του Θεού με αυτόν τον τρόπο. Αν οι αμαρτωλοί άνθρωποι είναι πάρα πολλοί, ο Θεός αμέσως ξεκινά έναν πόλεμο και μέσα σε μερικά χρόνια, όλα τελειώνουν. Η Ρωσία θα τελειώσει, η Αμερική θα τελειώσει, τα πάντα. Αυτή είναι η μεγαλοσύνη του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθούμε να κατανοήσουμε πώς ο Θεός είναι μεγάλος σε κάθε Του δραστηριότητα. Είναι μέγας στο έλεός Του, είναι μέγας στη σκληρότητά Του. Αν επιθυμεί να δείξει σκληρότητα, είναι ο μέγιστος στη σκληρότητα. Καμία διάκριση, όλα τέλος. Παιδιά, γυναίκες, γάτες, σκύλοι – όλα τέλος. Αυτό είναι σκληρότητα, η σκληρότητα σε όλο της το μεγαλείο. Και υπάρχει επίσης το μεγαλείο του ελέους. Αυτό είναι μεγαλοσύνη. Συνεπώς, μελέτα τον Θεό, πόσο μεγάλος είναι. Τη νύχτα, έχετε τόσο πολλά φώτα για να φωτίζουν την πόλη σας, τα σπίτια σας και τόσο πολλές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά ο Θεός είναι τόσο μεγάλος, που με έναν ήλιο – στη στιγμή, φως παντού. Δεν χρειάζονται μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, δεν χρειάζοντα σπίρτα, δεν χρειάζονται φώτα. Πάρε φως, το φως του ήλιου. Αυτή είναι η μεγαλοσύνη Του. Και μέσα σε μια στιγμή.

…Μαθητής 2: Τι ελπίδα υπάρχει για τη συνείδηση του Κρίσνα σε χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα, όπου υπάρχουν τόσο πολλοί αχρείοι…

Πραμπουπάντα: Όλοι θα ωφεληθούν, Πρέπει απλώς να κηρύξεις. Πρέπει να κηρύκεις με τον ίδιο τρόπο, ακόμα και εκεί που δεν το έχουν ανάγκη. Πρέπει να γίνεις όπως το σύννεφο. Γι’ αυτό τραγουδάς κάθε πρωί, σαμσαρα-νταβαναλα-λιντα-λοκα-τραβανα καρουνια-γκαναγκανατβαμ*. Γκαναγκανατβαμ σημαίνει βαθύ σύννεφο. Πρέπει να γίνεις βαθύ σύννεφο και να ρίξεις νερό. Η φλογισμένη φωτιά της υλικής ύπαρξης θα σβήσει. Όταν υπάρχει φλογισμένη φωτιά στο δάσος, η μικρή πυροσβεστική αντλία ή οι κουβάδες με το νερό δεν θα βοηθήσουν. Χρειάζεται ένα σύννεφο, γκαναγκανατβαμ, για να ρίξει βροχή …και τέλος. Πρέπει να ενεργήσεις με τον ίδιο τρόπο. Βανντε γκουρο σρι… όποιος μπορεί να το κάνει αυτό είναι γκούρου. Σαμσαρα-νταβαναλα-λιντα-λοκα-τραβανα καρουνια-γκαναγκανατβαμ*. Πώς μπορεί κανείς να γίνει γκούρου; Πραπτασια καλιανα, κάποιος που έχει δεχθεί το έλεος του Υπερτάτου Κυρίου μπορεί γίνει γκούρου και να το κάνει. Το σύννεφο σχηματίζεται από το έλεος του ωκεανού. Το σύννεφο δεν δημιουργείται ποτέ από το έλεος του νερού της βρύσης. Μπορείς να πεις: «Και εδώ έχει νερό». Αλλά τί θα κερδίσεις από το νερό της βρύσης;» Πρέπει να δεχθούμε το έλεος του ωκεανού, πραπτασια καλιανα-γκουναρναβασια. Γκουναρναβα. Αρναβα σημαίνει ωκεανός. Έτσι, λοιπόν, θα είναι δυνατό. Αν υπάρχει σύννεφο, πραγματικό σύννεφο, μπορεί να ρίξει βροχή και να τερματίσει τη φλογισμένη φωτιά.

__________________________________

* σαμσαρα-νταβαναλα-λιντα-λοκα-

  τραβανα καρουνια-γκαναγκανατβαμ

  πραπτασια καλιανα-γκουναρναβασια

  βανντε γκουροχ σρι-τσαραναραβιννταμ

Η πρώτη στροφή του τραγουδιού «Σρι Σρι γκουρβαστακα», του Σρίλα Βισβανάτα Τσακραβαρτί Τακουρά, μεγάλου πνευματικού δασκάλου των μέσων του δεκάτου εβδόμου αιώνα. Ο Σρίλα Βισβανάτα Τσακραβαρτί Τακουρά μας λέει γι’ αυτή την προσευχή: «Όποιος απαγγέλλει μεγαλόφωνα, με μεγάλη επιμέλεια και προσοχή, αυτή την προσευχή προς τον πνευματικό δάσκαλο κατά τις πρωινές ώρες (μπραμα-μουχουρτα), εξασφαλίζει την ώρα του θανάτου το δικαίωμα να υπηρετεί άμεσα τον Κρίσνα, τον Κύριο της Βρινντάβανα». Αυτή η πρώτη στροφή λέει τα εξής:

«Ο πνευματικός δάσκαλος δέχεται την ευλογία του ωκεανού του ελέους. Και όπως το σύννεφο, για να σβήσει τη φωτιά του δάσους ρίχνει πάνω της νερό, έτσι και ο πνευματικός δάσκαλος λυτρώνει τον βασανισμένο από την ύλη κόσμο, σβήνοντας τη μανιασμένη φωτιά της υλικής ύπαρξης. Προσκυνώ με σεβασμό τα λωτοειδή πόδια ενός τέτοιου πνευματικού δασκάλου, που είναι ωκεανός καλοσύνης».

Μετάφραση: Γ. Δ. Κωνσταντόπουλος