Συναναστροφή με αγίους

Σρίμαντ-Μπαγκαβατάμ, 1.19.34. Επεξηγηματικό σχόλιο του Σρίλα Πραμπουπάντα.

Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπινων όντων, και συγκεκριμένα, οι άθεοι και οι αφοσιωμένοι υπηρέτες του Κυρίου. Οι αφοσιωμένοι υπηρέτες του Κυρίου, επειδή εκδηλώνουν θεϊκές ιδιότητες, ονομάζονται ημίθεοι, ενώ οι άθεοι ονομάζονται δαίμονες. Οι δαίμονες δεν μπορούν να σταθούν παρόντος του Βίσνου, του Προσώπου της Θεότητας. Οι δαίμονες είναι πάντα απασχολημένοι προσπαθώντας να συντρίψουν το Πρόσωπο της Θεότητας, αλλά στην πραγματικότητα, μόλις εμφανισθεί το Πρόσωπο της Θεότητας, είτε μέσω του υπερβατικού ονόματός Του, είτε μέσω της μορφής Του, των χαρακτηριστικών Του, των διασκεδάσεών Του, των συνεργών Του ή της ποικιλομορφίας Του, οι δαίμονες συντρίβονται στη στιγμή. Λέγεται πως ένα φάντασμα δεν μπορεί να σταθεί μόλις ψάλει κάποιος το άγιο όνομα του Κυρίου. Οι μεγάλοι άγιοι και οι αφοσιωμένοι υπηρέτες του Κυρίου περιλαμβάνονται στον κατάλογο με τους συνεργούς του Κυρίου και έτσι αμέσως μόλις παρουσιαστεί ένας άγιος αφοσιωμένος υπηρέτης, οι σαν φαντάσματα αμαρτίες συντρίβονται στη στιγμή. Αυτή είναι η ετυμηγορία όλων των βεδικών γραφών. Γι’ αυτό συνιστάται η συναναστροφή μόνο με άγιους αφοσιωμένους υπηρέτες, έτσι ώστε οι εγκόσμιοι δαίμονες και τα φαντάσματα να μην μπορούν να ασκήσουν την καταχθόνια επίδρασή τους.

Μετάφραση: Γ. Δ. Κωνσταντόπουλος