Περί λαγνείας – β΄
(Από την «Μπαγκαβάντ-γκίτα όπως ακριβώς είναι», 3.36-41)
Είπε ο Αρτζούνα: Ω απόγονε των Βρίσνι, τι ωθεί τον άνθρωπο στην αμαρτία, ακόμη και παρά τη θέλησή του, σαν να υποχρεώνεται δια της βίας;
Είπε ο μακάριος Κύριος: Είναι μόνο ο πόθος για ηδονή, ω Αρτζούνα, ο οποίος γεννιέται από την επαφή με την υλική κατάσταση του πάθους και ύστερα μετατρέπεται σε οργή· είναι ο αμαρτωλός εχθρός αυτού του κόσμου και καταβροχθίζει τα πάντα.
Όπως η φωτιά σκεπάζεται από καπνό, όπως ο καθρέφτης σκεπάζεται από σκόνη ή όπως το έμβρυο σκεπάζεται από τη μήτρα, έτσι και το ζωντανό ον σκεπάζεται από διαφορετικούς βαθμούς λαγνείας.
Έτσι, η αγνή συνείδηση του ανθρώπου σκεπάζεται από τον προαιώνιο εχθρό της, τον πόθο για ηδονή, που δεν ικανοποιείται ποτέ και κατακαίει σαν φωτιά.
Ο πόθος για ηδονή, που κρύβει την πραγματική γνώση του ζωντανού όντος και του προκαλεί σύγχυση, εδρεύει στις αισθήσεις, τον νου και τη νοημοσύνη.
Γι’ αυτό, ω Αρτζούνα, άριστε των Μπάρατα, χαλιναγώγησε ευθύς εξαρχής αυτό το μέγα σύμβολο της αμαρτίας (τη λαγνεία), επιβάλλοντας κανόνες στις αισθήσεις, και σκότωσε αυτόν τον καταστροφέα της γνώσης και της αυτοσυνειδητοποίησης.
Σχόλιο του Σρίλα Μπακτιβινόντα Τάκουρα: Λέει ο Μπαγκαβάν, «Ολόκληρος ο κόσμος είναι καλυμμένος από αυτή τη λαγνεία, σε κάποια σημεία ήπια, σε κάποια σημεία έντονα και σε άλλα σημεία πολύ έντονα. Θα το εικονογραφήσω αυτό με ένα παράδειγμα. Ένα συνειδητό ζωντανό ον (τζίβα) που είναι καλυμμένο ήπια από τη λαγνεία, όπως ακριβώς η φωτιά είναι καλυμμένη από καπνό, μπορεί να θυμηθεί τον Μπαγκαβάν για παράδειγμα. Αυτή είναι η θέση των τζίβα που έχουν βρει καταφύγιο στο νισκάμα-κάρμα-γιόγκα (την ανιδιοτελή δράση, τα αποτελέσματα της οποίας προσφέρονται στον Μπαγκαβάν) και των οποίων η συνείδηση είναι λίγο ανοιχτή, όπως στο στάδιο της ανάπτυξης και του σχηματισμού ενός άνθους. Ακόμη και αν η ενσυνείδητη τζίβα έχει ανθρώπινο σώμα, όταν η συνείδησή της είναι καλυμμένη βαθιά από τη λαγνεία, όπως ένας καθρέφτης καλυμμένος από σκόνη, τότε δεν της είναι δυνατό να θυμηθεί τον Υπέρτατο Ελεγκτή. Αυτή είναι η κατάσταση των ακραίων ηθικολόγων και των αθέων, δηλαδή των ζωντανών όντων (τζίβα) των οποίων η συνείδηση έχει συρρικνωθεί ή συσταλεί. Παραδείγματα αυτού είναι τα ζώα και τα πουλιά. Μία τζίβα της οποίας η συνείδηση είναι καλυμμένη από έντονη λαγνεία, όπως το έμβρυο είναι καλυμμένο από τη μήτρα, διαθέτει πλήρως καλυμμένη συνείδηση. Παραδείγματα είναι τα φυτά, οι πέτρες και τα δέντρα».
«Αυτή η λαγνεία συνιστά πράγματι άγνοια για τις τζίβα και είναι ο αιώνιος εχθρός τους. Καλύπτει τις ενσυνείδητες τζίβα σαν μία καταστροφική φωτιά. Όπως ακριβώς Εγώ, ο Μπαγκαβάν, είμαι ενσυνείδητο ον, παρόμοια και η τζίβα είναι επίσης συνειδητή οντότητα. Η διαφορά ανάμεσα στη δική Μου φύση και εκείνη της τζιβα είναι ότι Εγώ είμαι παντογνώστης και παντοδύναμος, ενώ η τζίβα έχει ατομική συνείδηση και μπορεί να ενεργήσει μόνον εξαιτίας της ενέργειας που της δίνω. Η αιώνια ασχολία της τζίβα είναι να Με υπηρετεί. Αυτό ονομάζεται πρέμα ή νισκάμα-τζάιβα-ντάρμα, δηλαδή η αιώνια, ανιδιοτελής, ανόθευτη λειτουργία του ζωντανού όντος. Κάθε ενσυνείδητο ον, από την καταστατική του φύση, είναι προικισμένο με ελεύθερη βούληση. Οφείλεται, συνεπώς, στη δική του ελεύθερη βούληση ότι είναι αιώνιος υπηρέτης Μου. Ανάλογα με τον βαθμό με τον οποίον χρησιμοποιεί σωστά αυτή την ελεύθερη βούληση, μπορεί να ενεργεί ως αιώνιος υπηρέτης Μου. Η λανθασμένη χρήση αυτής της αγνής ελεύθερης βούλησης ονομάζεται άγνοια (αβίντια) ή λαγνεία (κάμα). Όσα ζωντανά όντα (τζίβα) δεν Με υπηρετούν, χρησιμοποιώντας σωστά την ελεύθερη βούλησή τους, θα υποχρεωθούν να δεχθούν τη λαγνεία, δηλαδή τη διάθεση για απόλαυση, η οποία είναι η διαστρεβλωμένη μορφή της αγνής κατάστασης της τζίβα, της πρέμα, της αγνής αγάπης για τον Θεό. Καθώς καλύπτονται όλο και περισσότερο από διάφορους βαθμούς αυτής της λαγνείας, γίνονται σταδιακά σαν αδρανής ύλη. Αυτό ονομάζεται κάρμα-μπάνντανα, η δουλεία του ζωντανού όντος που οφείλεται στο κάρμα του, στη δράση του. Ονομάζεται επίσης σαμσάρα-γιάτανα, το ταξίδι των φρικτών, αγωνιωδών γεννήσεων και θανάτων».
Μετάφραση: Γ. Δ. Κωνσταντόπουλος
Πρόσφατα σχόλια