Νρισίμχα πράναμα

του Σρίλα Βιασαντέβα

ναμας τε ναρασιμχαγια

πραλανταλαντα-νταγινε

χιρανιακασιπορ βακσαχα-

σιλα-τανκα-νακαλαγιε

ιτο νρισιμχαχ παρατο νρισιμχο

γιατο γιατο γιαμι τατο νρισιμχαχ

μπαχιρ νρισιμχο χρινταγιε νρισιμχο

νρισιμχαμ αντιμ σαραναμ πραπαντιε

ταβα καρα-καμαλα-βαρε νακαμ αντμπουτα-σρινγκαμ

νταλιτα-χιρανιακασιπου-τανου-μπρινγκαμ

κεσαβα ντριτα-ναραχαρι-ρουπα τζαγια τζαγκαντισα χαρε

Μετάφραση

Προσκυνώ τον Κύριο Ναρασίμχα, που δίνει χαρά στον Μαχαράζα Πραλάντα και που τα νύχια Του είναι σαν καλέμια πάνω στο πέτρινο στήθος του δαίμονα Χιρανιακασιπού.

Ο Κύριος Νρισίμχα είναι εδώ, ο Κύριος Νρισίμχα είναι εκεί. Όπου κι αν πάω, ο Κύριος Νρισίχα είναι εκεί. Ο Κύριος Νρισίμχα είναι μέσα στην καρδιά, ο Κύριος Νρισίμχα είναι και έξω. Εγκαταλείπομαι στον Κύριο Νρισίμχα, αρχή των πάντων και υπέρτατο καταφύγιο.

Ω Κέσαβα! Ω Κύριε του σύμπαντος! Ω Κύριε Χαρί, που έχεις πάρει τη μορφή μισού ανθρώπου, μισού λιονταριού. Πάσα δόξα σε Σένα! Όσο εύκολα μπορεί να λειώσει κανείς μια σφήκα με τα νύχια του, τόσο εύκολα ξέσκισες Εσύ το σώμα του δαίμονα Χιρανιακασιπού –που ήταν σαν σφήκα- με τα υπέροχα μυτερά νύχια των πανέμορφων λωτοειδών χεριών Σου.

(Ακολουθεί απόσπασμα από την εισαγωγή του ένατου κεφαλαίου του Έβδομου Άσματος της Σρίμαντ-Μπαγκαβατάμ, με τίτλο «Ο Πραλάντα ηρεμεί τον Κύριο Νρισιμχαντέβα με προσευχές».)

Αφού σκοτώθηκε ο Χιρανιακασιπού, ο Κύριος συνέχισε να είναι πολύ οργισμένος και οι ημίθεοι, με επικεφαλής τον Κύριο Μπράμα, δεν μπορούσαν να Τον ηρεμήσουν. Ακόμα και η μητέρα Λάκσμι, η θεά της τύχης, η μόνιμη σύντροφος του Ναράγιανα, δεν τολμούσε να πλησιάσει τον Κύριο Νρισιμχαντέβα. Τότε ο Κύριος Μπράμα ζήτησε από τον Πραλάντα Μαχαράζα να πάει στον Κύριο και να κατευνάσει την οργή Του. Ο Πραλάντα Μαχαράζα, έχοντας εμπιστοσύνη στη στοργή του κυρίου του, του Κυρίου Νρισιμχαντέβα, δεν φοβήθηκε καθόλου. Πήγε πολύ σοβαρός μπροστά στα λωτοειδή πόδια του Κυρίου και Τον προσκύνησε. Ο  Κύριος Νρισιμχαντέβα, που αγαπούσε πολύ τον Πραλάντα Μαχαράζα, έβαλε το χέρι Του στο κεφάλι του Πραλάντα και επειδή τον ακούμπησε ο Ίδιος ο Κύριος, ο Πραλάντα Μαχαράζα κατόρθωσε να αποκτήσει αμέσως μπράμα-γκιάνα, πνευματική γνώση. Πρόσφερε έτσι τις προσευχές του στον Κύριο με πλήρη πνευματική γνώση και πλήρη εκστατική αφοσίωση. Οι οδηγίες που έδωσε ο Πραλάντα Μαχαράζα με τη μορφή προσευχών έχουν ως εξής.

Ο Πραλάντα είπε, «Δεν είμαι περήφανος που μπορώ να προσφέρω προσευχές στο Υπέρτατο Πρόσωπο της Θεότητας. Βρίσκω απλώς καταφύγιο στο έλεος του Κυρίου, επειδή χωρίς αφοσίωση δεν μπορεί κάποιος να Τον εξευμενίσει. Δεν μπορεί κάποιος να ευχαριστήσει το Υπέρτατο Πρόσωπο της Θεότητας χάρη στην υψηλή καταγωγή ή τα μεγάλα πλούτη ή τη μόρφωση, την ασκητικότητα, τις πράξεις εξιλέωσης ή τη μυστική δύναμη. Στην πραγματικότητα, αυτά δεν ευχαριστούν ποτέ του Υπέρτατο Κύριο, επειδή τίποτε δεν μπορεί να Τον ευχαριστήσει εκτός από την αγνή υπηρεσία αφοσίωσης. Ακόμα και αν κάποιος μη αφοσιωμένος υπηρέτης είναι μπράμανα και διαθέτει τα δώδεκα γνωρίσματα των μπράμανα, δεν μπορεί να είναι πολύ αγαπητός στον Κύριο, ενώ αν κάποιος με πολύ χαμηλή καταγωγή είναι αφοσιωμένος υπηρέτης, ο Κύριος μπορεί να δεχθεί τις προσευχές του. Ο Κύριος δεν χρειάζεται τις προσευχές κανενός, αλλά αν ένας αφοσιωμένος υπηρέτης προσφέρει τις προσευχές του στον Κύριο, ο αφοσιωμένος υπηρέτης έχει τεράστιο όφελος. Επομένως, πρόσωπα με χαμηλή καταγωγή και χωρίς γνώση μπορούν να προσφέρουν με ειλικρίνεια προσευχές στον Κύριο από την καρδιά τους και ο Κύριος θα τις δεχθεί».

Ο Κύριος Νρισιμχαντέβα εμφανίσθηκε για το καλό ολόκληρης της ανθρώπινης κοινωνίας και όχι μόνο για το προσωπικό όφελος του Πραλάντα. Η άγρια μορφή του Κυρίου Νρισιμχαντέβα μπορεί να φαίνεται φρικτή σε κάποιον που δεν είναι αφοσιωμένος υπηρέτης, αλλά σε έναν αφοσιωμένο υπηρέτη ο Κύριος είναι πάντα στοργικός, όπως είναι και στις άλλες μορφές Του. Η υπό όρους ζωή στον υλικό κόσμο είναι πράγματι εξαιρετικά τρομακτική· ο αφοσιωμένος υπηρέτης δεν φοβάται τίποτε. Ο φόβος της υλικής ύπαρξης οφείλεται στο ψεύτικο εγώ. Επομένως, ύψιστος στόχος της ζωής για κάθε ζωντανό ον είναι να φτάσει στη θέση του υπηρέτη του υπηρέτη του Κυρίου. Η άθλια κατάσταση των ζωντανών όντων στον υλικό κόσμο μπορεί να θεραπευθεί μόνο με το έλεος του Κυρίου. Παρόλο που υπάρχουν δήθεν υλικοί προστάτες, όπως ο Κύριος Μπράμα και οι άλλοι ημίθεοι ή ακόμα και ο πατέρας κάποιου, είναι ανίκανοι να κάνουν οτιδήποτε αν κάποιον τον έχει παραμελήσει το Υπέρτατο Πρόσωπο της Θεότητας. Όποιος, εντούτοις, έχει καταφύγει πλήρως στα λωτοειδή πόδια του Κυρίου μπορεί να σωθεί από την επέλαση της υλικής φύσης. Γι’ αυτό κάθε ζωντανό ον θα πρέπει να είναι αδιάφορο στην υποτιθέμενη υλική ευτυχία και θα πρέπει να βρει καταφύγιο στον Κύριο με κάθε τρόπο. Αυτή είναι η αποστολή της ανθρώπινης ζωής. Το να έλκεται κανείς από την ικανοποίηση των αισθήσεων είναι ανόητο. Το αν θα είναι κανείς αφοσιωμένος υπηρέτης του Κυρίου ή όχι δεν εξαρτάται από τη γέννησή του σε ανώτερη ή κατώτερη οικογένεια. Ακόμα και ο Κύριος Μπράμα και η θεά της τύχης δεν μπορούν να επιτύχουν την πλήρη εύνοια του Κυρίου, ενώ ένας αφοσιωμένος υπηρέτης μπορεί πολύ εύκολα να επιτύχει μια τέτοια υπηρεσία αφοσίωσης. Το έλεος του Κυρίου απονέμεται εξίσου σε όλους, ανεξάρτητα από την υψηλή ή τη χαμηλή θέση κάποιου. Επειδή ο Πραλάντα Μαχαράζα είχε ευλογηθεί από τον σοφό Νάραντα, έγινε  μέγας αφοσιωμένος υπηρέτης. Ο Κύριος σώζει πάντοτε τον αφοσιωμένο υπηρέτη από τους ιμπερσοναλιστές και τους μηδενιστές. Ο Κύριος είναι παρών στην καρδιά όλων ως Υπέρτατη Ψυχή για να προσφέρει στο ζωντανό ον προστασία και κάθε ευλογία. Έτσι ο Κύριος ενεργεί ορισμένες φορές ως φονιάς και ορισμένες φορές ως προστάτης. Δεν θα πρέπει να κατηγορεί κάποιος τον Κύριο για ανακολουθίες. Είναι δικό Του σχέδιο ότι βλέπουμε ποικιλίες ζωής στον υλικό κόσμο. Όλες τους είναι σε τελευταία ανάλυση το έλεός Του.

Με αυτόν τον τρόπο ο Πραλάντα Μαχαράζα πρόσφερε τις προσευχές του στον Κύριο, εκλιπαρώντας το έλεός Του σε κάθε βήμα. Ο Κύριος Νρισιμχαντέβα ηρέμησε με τις προσευχές του Πραλάντα Μαχαράζα και θέλησε να του προσφέρει ευλογίες, με τις οποίες ο Πραλάντα θα μπορούσε να εξασφαλίσει κάθε είδους υλικές ανέσεις. Ωστόσο, ο Πραλάντα Μαχαράζα δεν παραπλανήθηκε από τις υλικές ανέσεις. Αντίθετα, ήθελε να παραμείνει πάντοτε υπηρέτης του υπηρέτη του Κυρίου.

Μετάφραση: Γ. Δ. Κωνσταντόπουλος