Μπάκτι-λατά-μπίτζα (ο σπόρος του αναρριχητικού φυτού της υπηρεσίας αφοσίωσης) -2

Τσετάνια-τσαριτάμριτα

του Κρισναντάσα Καβιράζα Γκοσουάμι

Μάντια-λίλα, 19.152

μαλι-χανα καρε σεϊ μπιτζα αροπανα

σταβανα-κιρτανα-τζαλε καραγιε σετσανα

μαλι χανα: γινόμενος κηπουρός – καρε: κάνει – σεϊ: εκείνο – μπιτζα: ο σπόρος της υπηρεσίας αφοσίωσης – αροπανα: σπέρνοντας – σραβανα: ακούγοντας – κιρτανα: ψάλλοντας – τζαλε: με νερό – καραγιε: κάνει – σετσανα: ραντίζοντας.

«Όταν κάποιος δεχθεί τον σπόρο της υπηρεσίας αφοσίωσης, θα πρέπει να τον φροντίζει, γινόμενος κηπουρός και σπέρνοντας τον σπόρο στην καρδιά του. Αν ποτίζει τον σπόρο σιγά-σιγά με τη μέθοδο σράβανα και κίρτανα (ακούγοντας και ψάλλοντας), ο σπόρος θα αρχίσει να βλασταίνει.»

ΣΧΟΛΙΟ   Το να ζει κανείς με αφοσιωμένους υπηρέτες ή το να ζει σε ναό σημαίνει να βρίσκεται σε επαφή με τη μέθοδο σράβανα και κίρτανα. Μερικές φορές οι νεοφώτιστοι αφοσιωμένοι υπηρέτες πιστεύουν πως μπορούν να συνεχίσουν τη μέθοδο σράβανα-κίρτανα χωρίς να λατρεύουν τη Θεότητα, αλλά η εκτέλεση σράβανα-κίρτανα αφορά στους πολύ προχωρημένους αφοσιωμένους υπηρέτες όπως ο Χαριντάσα Τάκουρα, ο οποίος ασχολείτο με τη μέθοδο σράβανα-κίρτανα χωρίς να λατρεύει τη Θεότητα. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να μιμείται κάποιος τον Χαριντάσα Τάκουρα και να εγκαταλείψει τη λατρεία της Θεότητας για να προσπαθήσει να ασχοληθεί με τη μέθοδο σράβανα-κίρτανα.

Οι λέξεις γκούρου-πρασάντα δείχνουν ότι ο πνευματικός δάσκαλος είναι πολύ ευσπλαχνικός απονέμοντας την ευλογία της υπηρεσίας αφοσίωσης στον μαθητή. Αυτό είναι το καλύτερο δυνατό δώρο που έχει να προσφέρει ο πνευματικός δάσκαλος. Όσοι έχουν ένα υπόβαθρο ευλαβικής ζωής είναι άξιοι να δεχθούν το υπέρτατο όφελος της ζωής, και προκειμένου να προσφέρει αυτό το δώρο, το Υπέρτατο Πρόσωπο της Θεότητας στέλνει τον εκπρόσωπό Του για να μεταδώσει το έλεός Του. Ευλογημένος με το έλεος του Υπερτάτου Προσώπου της Θεότητας, ο πνευματικός δάσκαλος μοιράζει το έλεος σε όσους είναι εξυψωμένοι και ευσεβείς. Έτσι ο πνευματικός δάσκαλος εκπαιδεύει τους μαθητές του για να προσφέρουν υπηρεσία αφοσίωσης στο Υπέρτατο Πρόσωπο της Θεότητας. Αυτό ονομάζεται γκούρου-κρίπα. Είναι κρίσνα-πρασάντα, έλεος του Κρίσνα, το ότι στέλνει έναν γνήσιο πνευματικό δάσκαλο στον άξιο μαθητή. Με το έλεος του Κρίσνα, συναντά κανείς τον γνήσιο πνευματικό δάσκαλο και με το έλεος του πνευματικού δασκάλου, ο μαθητής εκπαιδεύεται πλήρως στην υπηρεσία αφοσίωσης του Κυρίου.

Μπάκτι-λατά-μπίτζα σημαίνει «ο σπόρος της υπηρεσίας αφοσίωσης». Όλα έχουν μία αρχική αιτία, δηλαδή έναν σπόρο. Για οποιαδήποτε ιδέα, πρόγραμμα, σχέδιο ή στρατήγημα, υπάρχει πρώτα απ’ όλα ο συλλογισμός του σχεδίου και αυτό ονομάζεται μπίτζα, σπόρος. Οι μέθοδοι, οι κανόνες και οι ρυθμίσεις δια των οποίων εκπαιδεύεται κάποιος τέλεια στην υπηρεσία αφοσίωσης συνιστούν το μπάκτι-λατά-μπίτζα, τον σπόρο της υπηρεσίας αφοσίωσης. Αυτόν τον σπόρο, τον μπάκτι-λατά-μπίτζα, τον δέχεται κανείς από τον πνευματικό δάσκαλο με τη χάρη του Κρίσνα. Άλλοι σπόροι ονομάζονται ανιαμπιλάσα-μπίτζα, κάρμα-μπίτζα και γκιάνα-μπίτζα. Αν κάποιος δεν είναι αρκετά τυχερός ώστε να δεχθεί τον μπάκτι-λατά-μπίτζα από τον πνευματικό δάσκαλο, καλλιεργεί αντί αυτού του σπόρου τον σπόρο κάρμα-μπίτζα ή γκιάνα-μπίτζα ή πολιτικούς και κοινωνικούς σπόρους (μπίτζα). Εντούτοις, ο σπόρος μπάκτι-λατά-μπίτζα διαφέρει από τους άλλους μπίτζα. Τον σπόρο μπάκτι-λατά-μπίτζα μπορεί να δεχθεί κάποιος μόνο μέσω του ελέους του πνευματικού δασκάλου. Γι’ αυτό, προκειμένου να δεχθεί τον σπόρο μπάκτι-λατά-μπίτζα πρέπει να ευχαριστήσει τον πνευματικό δάσκαλο (γιασια πρασανταντ μπαγκαβατ-πρασαντα). Ο σπόρος  μπάκτι-λατά-μπίτζα είναι η αρχή της υπηρεσίας αφοσίωσης. Αν δεν ευχαριστήσει κάποιος τον πνευματικό δάσκαλο, δέχεται τον σπόρο ή αρχική αιτία του κάρμα, της γκιάνα και του γιόγκα, χωρίς την ωφέλεια της υπηρεσίας αφοσίωσης. Όποιος, ωστόσο, είναι πιστός στον πνευματικό του δάσκαλο δέχεται τον σπόρο μπάκτι-λατά-μπίτζα. Αυτόν τον σπόρο  μπάκτι-λατά-μπίτζα τον δέχεται κανείς όταν μυείται από τον γνήσιο πνευματικό δάσκαλο. Αφού δεχθεί κανείς το έλεος του πνευματικού δασκάλου, πρέπει να επαναλαμβάνει τις οδηγίες του και αυτό ονομάζεται σράβανα-κίρτανα, η μέθοδος του ακούσματος και του ψαλσίματος. Όποιος δεν έχει ακούσει σωστά από τον πνευματικό δάσκαλο ή δεν ακολουθεί τις ρυθμιστικές αρχές δεν είναι ικανός να ψέλνει (κίρτανα). Αυτό εξηγείται στην Μπαγκαβάντ-γκίτα (2. 41): βιαβασαγιατμικα μπουντιρ εκεχα κουρου-νανντανα. Όποιος δεν έχει ακούσει προσεκτικά τις οδηγίες του πνευματικού δασκάλου είναι ακατάλληλος να ψέλνει ή να κηρύττει τη θρησκευτική λατρεία της υπηρεσία αφοσίωσης. Θα πρέπει να ποτίζει κανείς τον σπόρο μπάκτι-λατά-μπίτζα αφού δεχθεί οδηγίες από τον πνευματικό δάσκαλο.

(συνεχίζεται)

Μετάφραση στα αγγλικά και σχόλιο: Σρίλα Μπακτιβεντάντα Σουάμι Πραμπουπάντα.

Απόδοση στα ελληνικά: Γιώργος. Δ. Κωνσταντόπουλος