Κοράκια και κύκνοι

«Οι άγιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα λόγια εκείνα που δεν περιγράφουν τις δόξες του Κυρίου, του μόνου που μπορεί να καθαγιάσει ολόκληρο το σύμπαν, είναι σαν μέρη προσκυνήματος για τα κοράκια, και τα τέλεια όντα, που κατοικούν σε τόπους υπερβατικούς, δεν βρίσκουν εκεί καμία ευχαρίστηση.»

Τα κοράκια και οι κύκνοι έχουν διαφορετική νοοτροπία και συμπεριφορά. Όσοι εργάζονται για υλικά οφέλη, δηλαδή οι παθιασμένοι άνθρωποι, παρομοιάζονται με κοράκια, ενώ τα τέλεια, άγια πρόσωπα παρομοιάζονται με κύκνους. Τα κοράκια βρίσκουν ευχαρίστηση όπου υπάρχουν σκουπίδια, ακριβώς όπως οι παθιασμένοι άνθρωποι, όσοι εργάζονται για υλικά οφέλη, βρίσκουν ευχαρίστηση στο κρασί και τις γυναίκες και στα μέρη που υπάρχουν χονδροειδείς αισθησιακές απολαύσεις. Οι κύκνοι δεν βρίσκουν ευχαρίστηση στα μέρη που συναθροίζονται και συνεδριάζουν τα κοράκια. Αντιθέτως, τους συναντά κανείς σε περιβάλλοντα φυσικής ομορφιάς, σε μέρη με καθαρά νερά, στολισμένα με λουλούδια λωτού σε διάφορα όμορφα φυσικά χρώματα. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στα δύο είδη πουλιών.

Τα διάφορα ζωικά είδη δεν είναι δυνατό να εξομοιωθούν, γιατί η φύση έχει επιδράσει επάνω τους με διαφορετικούς τρόπους, με αποτέλεσμα να έχουν διαφορετική νοοτροπία.

Κατά τον ίδιο τρόπο, υπάρχουν διάφορα είδη λογοτεχνίας για διάφορες κατηγορίες ανθρώπων, ανάλογα με τη νοοτροπία τους. Κατά κανόνα, η εμπορική λογοτεχνία, που προσελκύει ανθρώπους της κατηγορίας των κοράκων, περιέχει απορρίματα αισθησιακών θεμάτων. Αυτού του είδους τα βιβλία είναι εγκόσμιες φλυαρίες, σχετικές με το χονδροειδές σώμα και τον λεπτοειδή νου. Τα θέματά τους περιγράφονται με γλώσσα διακοσμητική, γεμάτη εγκόσμιες παρομοιάσεις και μεταφορές. Παρ’ όλα αυτά, δεν δοξάζουν τον Κύριο και γι’ αυτόν τον λόγο η ποίηση και η πεζογραφία αυτού του είδους, ανεξάρτητα από το θέμα τους, θεωρούνται διακόσμηση ενός νεκρού σώματος. Άνθρωποι προχωρημένοι πνευματικά που παρομοιάζονται με κύκνους δεν βρίσκουν ευχαρίστηση σε τέτοια νεκρά έργα, που αποτελούν πηγή απόλαυσης για ανθρώπους πνευματικά νεκρούς. Τα βιβλία αυτά, έργα του πάθους και της άγνοιας, κυκλοφορούν με διαφορετικές ετικέτες, αλλά δεν μπορούν να ικανοποιήσουν καθόλου τις πνευματικές ανάγκες των ανθρώπινων όντων και γι’ αυτό οι όμοιοι με κύκνους πνευματικά εξελιγμένοι άνθρωποι δεν έχουν καμία σχέση με αυτά. Τέτοιοι πνευματικά εξελιγμένοι άνθρωποι ονομάζονται επίσης μανασα, επειδή διατηρούν πάντα το επίπεδο της εθελοντικής υπερβατικής υπηρεσίας του Κυρίου. Αυτό συνεπάγεται αποχή από πράξεις που αποβλέπουν στη χονδροειδή σωματική ικανοποίηση των αισθήσεων και από λεπτές εικασίες του υλικού εγωιστικού νου.

Όσο οι λογοτέχνες, οι επιστήμονες, οι ποιητές, οι φιλόσοφοι και οι πολιτικοί είναι εντελώς απορροφημένοι στην υλική πρόοδο των αισθησιακών απολαύσεων, παραμένουν μαριονέτες της υλικής ενέργειας. Βρίσκουν ευχαρίστηση σε μέρη όπου υπάρχουν πεταμένα απορρίματα. Σύμφωνα με τον Σουάμι Σριντάρα, αυτή είναι η απόλαυση όσων κυνηγούν πόρνες.

Αλλά οι παραμαχαμσα, που έχουν συλλάβει το νόημα της ανθρώπινης ζωής, απολαμβάνουν τα λογοτεχνικά έργα που περιγράφουν τις δόξες του Κυρίου.

(Κείμενο 10 του πέμπτου κεφαλαίου του Πρώτου Άσματος της Σριμαντ-Μπαγκαβαταμ, που έχει τίτλο «Οι οδηγίες του Νάραντα στον Βιασαντέβα για  τη Σριμαντ-Μπαγκαβαταμ. Μετάφραση και σχόλιο του Σρίλα Μπακτιβεντάντα Σουάμι Πραμπουπάντα).

Μετάφραση: Γ. Δ. Κωνσταντόπουλος