Η ομορφιά του Κρίσνα

(Από το Δέκατο Κεφάλαιο του βιβλίου «Η διδασκαλία του Κυρίου Τσετάνια», της Αυτού Θείας Χάρης Α. Τσ. Μπακτιβεντάντα Σουάμι Πραμπουπάντα, το οποίο  θα δημοσιευθεί σύντομα στο www.krsna.gr)

Ο Κρίσνα είναι γνωστός ως Μάντανα-μοχάνα, επειδή κατακτά τον νου του Έρωτα. Είναι επίσης γνωστός ως Μάντανα-μοχάνα επειδή δεχόταν την υπηρεσία αφοσίωσης των δεσποινίδων της Βράτζα και έκανε σε αυτές διάφορες χάρες. Αφού  κατακτήσει την περηφάνεια του Έρωτα, ο Κύριος ασχολείται με τον χορό ράσα ως νέος Έρωτας. Επίσης, είναι γνωστός  ως Μάντανα-μοχάνα εξαιτίας της ικανότητάς Του να κατακτά τον νου των γυναικών με τα πέντε βέλη Του, που ονομάζονται μορφή, γεύση, όσφρηση, ήχος και αφή. Τα μαργαριτάρια στο περιδέραιο που κρέμεται γύρω από τον λαιμό του Κρίσνα είναι λευκά σαν πάπιες και τα φτερά παγωνιού που στολίζουν το κεφάλι Του είναι χρωματισμένα σαν ουράνιο τόξο. Η κίτρινη φορεσιά Του είναι σαν αστραπή στον ουρανό και ο Ίδιος ο Κρίσνα είναι σαν τα φρέσκα σύννεφα που μόλις έφτασαν. Οι γκόπι είναι σαν κουδουνάκια στα πόδια Του και όταν το σύννεφο ρίχνει καταρρακτώδη βροχή στα σιτηρά του αγρού, φαίνεται ότι ο Κρίσνα τρέφει τις καρδιες των γκόπι, καλώντας τη διασκέδασή Του βροχή του ελέους να κατέβει. Πράγματι, οι πάπιες πετούν στον ουρανό κατά την εποχή των βροχών και μπορεί επίσης να δει κανείς εκείνη την εποχή το ουράνιο τόξο. Ο Κρίσνα κινείται ελεύθερα ανάμεσα στους φίλους Του ως βοσκόπουλο στη Βρινντάβανα και όταν παίζει τη φλογέρα Του, όλα τα ζωντανά όντα, κινητά και ακίνητα, κατακλύζονται από έκσταση. Ριγούν και δάκρυα κυλούν από τα μάτια τους, Από τα διάφορα πλούτη του Κρίσνα, η συζυγική αγάπη είναι το απόγειο. Είναι ο κύριος κάθε πλούτου, κάθε δύναμης, κάθε φήμης, κάθε ομορφιάς, κάθε γνώσης και κάθε απάρνησης, και από αυτά, η τέλεια ομορφιά Του είναι η συζυγική έλξη που προκαλεί. Η μορφή του Κρίσνα, η συζυγική ομορφιά, υφίσταται αιωνίως μόνο στον Κρίσνα, ενώ τα άλλα πλούτη Του είναι παρόντα στη μορφή Ναράγιανα.

Όταν ο Κύριος Τσετάνια περιέγραψε την ανυπέρβλητη και απαράμιλλη υπεροχή της συζυγικής έλξης για τον Κρίσνα αισθάνθηκε υπερβατική έκσταση και, πιάνοντας τα χέρια του Σανάτανα Γκοσουάμι, άρχισε να διακηρύσσει πόσο τυχερές ήταν οι δεσποινίδες της Βράτζα, απαγγέλλοντας μία στροφή από τη Σρίμαντ-Μπαγκαβατάμ (10.44.14): «Σε τι σπουδαίες πράξεις εξιλέωσης και ασκητικότητες πρέπει να έχουν υποβληθεί οι δεσποινίδες της Βρινντάβανα για να μπορούν να πίνουν το νέκταρ του Κρίσνα, ο οποίος είναι όλος ομορφιά, δύναμη, πλούτη, φήμη, και του οποίου η σωματική λάμψη είναι το κέντρο κάθε ομορφιάς».

Μπορεί να δει κανείς το σώμα του Κρίσνα, τον ωκεανό της αιώνιας ομορφιάς της νιότης, να κινείται σε έναν κυματισμό ομορφιάς. Με τον ήχο της φλογέρας Του δημιουργείται ένας ανεμοστρόβιλος, και αυτός ο ανεμοστρόβιλος μαζί με αυτόν τον κυματισμό κάνουν τις καρδιές των γκόπι να φτερουγίζουν σαν ξερά φύλλα στα δέντρα, και όταν αυτά τα φύλλα πέσουν κάτω στα λωτοειδή πόδια του Κρίσνα, δεν θα μπορέσουν να ξανασηκωθούν ποτέ. Δεν υπάρχει ομορφιά να συγκριθεί με την ομορφιά του Κρίσνα, επειδή κανείς δεν έχει ομορφιά ίση με τη δική Του ή μεγαλύτερη. Εφόσον είναι η πηγή όλων των ενσαρκώσεων, περιλαμβανομένης της μορφής του Ναράγιανα, η θεά της τύχης, που είναι μόνιμη σύντροφος του Ναράγιανα, εγκαταλείπει τη συντροφιά του Ναράγιανα και υποβάλλεται σε πράξεις εξιλέωσης, προκειμένου να κερδίσει τη συντροφιά του Κρίσνα. Τέτοιο είναι το μεγαλείο της ανυπέβλητης ομορφιάς του Κρίσνα, του παντοτινού κοιτάσματος κάθε ομορφιάς. Είναι από αυτή την ομορφιά που προέρχονται όλα τα όμορφα πράγματα.

Η διάθεση των γκόπι είναι σαν ένας καθρέφτης πάνω στον οποίο αναπτύσσεται κάθε στιγμή η αντανάκλαση της ομορφιάς του Κρίσνα. Ο Κρίσνα και οι γκόπι αυξάνουν την υπερβατική ομορφιά τους κάθε στιγμή και υπάρχει πάντα υπερβατικός συναγωνισμός μεταξύ τους. Κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει την ομορφιά του Κρίσνα εκτελώντας σωστά το καθήκον του ή με ασκητικότητες, με μυστικιστικό γιόγκα, με την καλλιέργεια της γνώσης ή με προσευχές. Μόνο όσοι βρίσκονται στο υπερβατικό επίπεδο της αγάπης για τον Θεό, που Του προσφέρουν υπηρεσία αφοσίωσης από αγάπη, μπορούν να εκτιμήσουν την υπερβατική ομορφιά του Κρίσνα. Αυτή η ομορφιά είναι η ουσία κάθε πλούτου και την εκτιμούν μόνο στην Γκολόκα Βρινντάβανα και πουθενά αλλού. Στη μορφή του Ναράγιανα εδραιώνονται από τον Κρίσνα οι ομορφιές της ευσπλαχνίας, της φήμης, κλπ., αλλά η γλυκύτητα και η μεγαλοψυχία δεν υπάρχουν στον Ναράγιανα. Βρίσκονται μόνο στον Κρίσνα.

Ο Κύριος Τσετάνια, απολαμβάνοντας πολύ όλες τις στροφές της Σρίμαντ-Μπαγκαβατάμ, τις οποίες εξηγούσε στον Σανάτανα, αναφέρθηκε σε μία άλλη στροφή (9.24.65): «Οι γκόπι χαίρονταν την ομορφιά του Κρίσνα ως μία τελετουργία αέναης απόλαυσης. Χαίρονταν το όμορφο πρόσωπο του Κρίσνα, τα όμορφα αφτιά Του με τα σκουλαρίκια, το πλατύ μέτωπό Του και το χαμόγελό Του, και όταν απολάμβαναν τη θέα της ομορφιάς του Κρίσνα κατέκριναν τον δημιουργό Μπράμα επειδή ήταν η αιτία που η όρασή τους σταματούσε προς στιγμήν όταν ανοιγόκλειναν τις βλεφαρίδες τους».

Ο βεδικός ύμνος κάμα-γκαγιάτρι περιγράφει το πρόσωπο του Κρίσνα ως βασιλιά των φεγγαριών. Μιλώντας μεταφορικά, υπάρχουν πολλά φεγγάρια, αλλά είναι όλα ένα στον Κρίσνα. Φεγγάρι είναι το στόμα Του, φεγγάρια τα μάγουλά Του, φεγγάρια τα σημάδια της κρέμας από σανδαλόξυλο στο σώμα Του, φεγγάρια οι άκρες των δαχτύλων των χεριών Του και φεγγάρια οι άκρες των δαχτύλων των ποδιών Του.  Με αυτόν τον τρόπο υπάρχουν είκοσι τέσσερα και μισό φεγγάρια και ο Κρίσνα είναι η κεντρική φιγούρα όλων τους.

Οι χορευτικές κινήσεις που κάνουν τα σκουλαρίκια του Κρίσνα, τα μάτια Του και τα φρύδια Του είναι πολύ ελκυστικές για τις δεσποινίδες της Βράτζα. Δραστηριότητες στην υπηρεσία αφοσίωσης αυξάνουν την αίσθηση της υπηρεσία αφοσίωσης. Τι άλλο υπάρχει να δουν δύο μάτια πέρα από το πρόσωπο του Κρίσνα; Αφού δεν μπορεί να δει κανείς αρκετά τον Κρίσνα με μόνο δύο μάτια, αισθάνεται ανίκανος και έτσι νιώθει στερημένος. Αυτή η στέρηση ελαττώνεται κάπως όταν κατακρίνει κανείς τη δημιουργική δύναμη του δημιουργού. Μολαταύτα, ο αχόρταγος θεατής του προσώπου του Κρίσνα θρηνεί: «Δεν έχω χιλιάδες μάτια, αλλά μόνο δύο, και αυτά παρεμποδίζονται από τις κινήσεις των βλεφαρίδων μου. Επομένως, καταλαβαίνω ότι ο δημιουργός αυτού του σώματος δεν είναι πολύ έξυπνος. Δεν είναι εξοικειωμένος με την τέχνη της έκστασης, παρά είναι απλώς ένας δημιουργός πεζός, χωρίς φαντασία. Δεν γνωρίζει πώς να κανονίσει τα πράγματα σωστά, ώστε να μπορεί να βλέπει κανείς μόνο τον Κρίσνα».

Ο νους των γκόπι ασχολείται πάντοτε με την απόλαυση της γλυκύτητας του σώματος του Κρίσνα. Είναι ο ωκεανός της ομορφιάς και το όμορφο πρόσωπό Του, το χαμόγελο και η λάμψη του σώματός Του έχουν περιγραφεί ως γλυκά, γλυκύτερα και γλυκύτατα. Ένας τέλειος αφοσιωμένος υπηρέτης του Κρίσνα συνταράσσεται βλέποντας την ομορφιά της σωματικής λάμψης του Κρίσνα, του προσώπου Του και του χαμόγελού Του και λούζεται στον ωκεανό υπερβατικών σπασμών. Μπροστά στην ομορφιά του Κρίσνα, αυτοί οι σπασμοί συχνά εξακολουθούν αθεράπευτοι, όπως ακριβώς οι συνηθισμένοι σπασμοί, στους οποίους ο γιατρός επιτρέπει να συνεχίζονται, χωρίς να επιτρέπει ούτε ένα ποτήρι νερό για ανακούφιση.

Ο αφοσιωμένος υπηρέτης αισθάνεται όλο και περισσότερο την απουσία του Κρίσνα, επειδή χωρίς Αυτόν δεν μπορεί να πιει κάποιος το νέκταρ της ομορφιάς Του. Όταν ακούγεται ο υπερβατικός ήχος της φλογέρας του Κρίσνα, η αγωνία του αφοσιωμένου υπηρέτη να συνεχίσει να ακούει εκείνη τη φλογέρα του επιτρέπει να διαπεράσει το κάλυμμα του υλικού κόσμου και να εισδύσει στον πνευματικό ουρανό, όπου οι υπερβατικοί ήχοι της φλογέρας εισχωρούν στα αφτιά των ακολούθων των γκόπι. Ο ήχος της φλογέρας του Κρίσνα κατοικεί πάντοτε στα αφτιά των γκοπι και αυξάνει την έκστασή τους. Όταν ακούγεται, κανένας άλλος ήχος δεν μπορεί να εισχωρήσει στα αφτιά τους και δεν είναι σε θέση να απαντήσουν στις ερωτήσεις των συγγενών τους σωστά, γιατί όλοι αυτοί οι όμορφοι ήχοι ηχούν στα αφτιά τους.

Έτσι εξήγησε ο Κυριος Τσετάνια την υπερβατική σύσταση του Κρίσνα, των επεκτάσεών Του, της σωματικής λάμψης Του και όλων όσα σχετίζονται με Αυτόν. Με δυο λόγια, ο Κύριος Τσετάνια εξήγησε τον Κρίσνα όπως ακριβώς είναι, καθώς και τη μέθοδο με την οποία μπορεί κάποιος να Τον πλησιάσει. Σχετικά με αυτό, ο Τσετάνια Μαχαπραμπού παρατήρησε ότι η υπηρεσία αφοσίωσης στον Κρίσνα είναι η μόνη μέθοδος με την οποία μπορεί κάποιος να Τον πλησιάσει. Αυτή είναι η ετυμηγορία των βεδικών γραφών. Όπως διακηρύσσουν οι σοφοί: «Αν κάποιος ερευνήσει τη βεδική γραμματεία για να ορίσει τη μέθοδο της υπερβατικής συνειδητοποίησης ή αν κάποιος συμβουλευθεί τις Πουράνα (οι οποίες θεωρούνται αδελφές γραφές), θα βρει ότι σε όλες τους το συμπέρασμα είναι πως το Υπέρτατο Πρόσωπο της Θεότητας, ο Κρίσνα, είναι το μοναδικό αντικείμενο λατρείας».

Μετάφραση: Γ. Δ. Κωνσταντόπουλος