Η Μπαγκαβάντ-γκίτα

Στην εισαγωγή του σχολιασμού του (Ρασίκα-ράντζανα) για την Γκίτα, ο τζάγκαντ-γκούρου Σρίλα Σατσιντανάνντα Μπακτιβινόντα Τάκουρα γράφει:

«Ο φιλεύσπλαχνος Θεός, ο Μπαγκαβάν Σρι Κρίσνα, του οποίου τα λόγια είναι πάντα επίκαιρα, είπε τη Σρίμαντ Μπαγκαβάντ-γκίτα, η οποία είναι μία έρευνα για το ουσιώδες νόημα όλων των Βεδών, στον φίλο Του, τον Αρτζούνα, για να σώσει ολόκληρο τον κόσμο. Η διδασκαλία της Γκίτα είναι ο μόνος τρόπος σωτηρίας του κόσμου.

   Γι’ αυτό η Γκίτα είναι το πολυτιμότερο πετράδι όλων των Ουπανισάντ. Οι Ουπανισάντ, η Μπράμα-σουτρα (ή Βεντάντα-σούτρα) και η Μπαγκαβάντ-γκίτα είναι αποκλειστικά γραφές σχετικές με την αφοσίωση (σούντα-μπάκτι-σάστρα). Όσοι έχουν υπερβατική φύση θα προσχωρήσουν οπωσδήποτε στην τάξη της απάρνησης μόλις ακούσουν την Γκίτα, όπως ακριβώς έκανε ο Ούνταβα. Το βαθύ νόημα της Γκίτα είναι ότι η καταλληλότητα (αντικάρα) κάποιου είναι επακόλουθο της φύσης του. Χωρίς καταλληλότητα, δηλαδή χωρίς τις απαιτούμενες προϋποθέσεις, η υποκείμενη σε όρους ψυχή, η ψυχή που είναι δέσμια της ύλης, δεν έχει πιθανότητα να φτάσει στον Μπαγκαβάν. Η δράση που αποσκοπεί στην απόλαυση (κάρμα), η γνώση (γκιάνα) και η αφοσίωση (μπάκτι) έχουν διαφορετικές φύσεις και γι’ αυτό οι ταυτότητές τους είναι επίσης διαφορετικές. Γι’ αυτόν τον λόγο, μετά από πολλή σκέψη, οι Βέδες διαιρέθηκαν σε τρία τμήματα: κάρμα-κάνντα, γκιάνα-κάνντα και μπάκτι-κάνντα.

   Το κάρμα κάποιου μετατρέπεται σε μπάκτι μόλις ξεπεράσει την επιθυμία να αποκτήσει θρησκευτικότητα (ντάρμα), πλούτο, (άρτα), ικανοποίηση των αισθήσεων  (κάμα) και απελευθέρωση (μόκσα), και βρει ευχαρίστηση στην υπηρεσία του Μπαγκαβάν. Συνεπώς το μπάκτι είναι ο τελικός στόχος των καθορισμένων καθηκόντων του ζωντανού όντος και ταυτόχρονα ο καρπός τους.

   Το μπάκτι είναι πολύ βαθιά αρχή· είναι η ίδια η ζωή της γκιάνα και του κάρμα και εκπληρώνει τον σκοπό τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον η συζήτηση για το μπάκτι έχει τοποθετηθεί στα έξι μεσαία κεφάλαια της Μπαγκαβ;aντ-γκ;iτα. Αυτό μας δείχνει ότι το υπέρτατα αγνό μπάκτι είναι ο τελικός στόχος της Γκίτα. Ο στίχος σαρβα-νταρμαν παριτιατζια, που βρίσκεται στο τέλος της Γκίτα (18.66), εδραιώνει το γεγονός ότι η εγκατάλειψη στον Μπαγκαβάν Σρι Κρίσνα είναι η πλέον εμπιστευτική οδηγία.»

Μετάφραση: Γ. Δ. Κωνσταντόπουλος