Γκώρα Πουρνίμα – η ημέρα της εμφάνισης του Κυρίου Τσετάνια Μαχαπραμπού

Γκώρα Πουρνίμα – η ημέρα της εμφάνισης του Κυρίου Τσετάνια Μαχαπραμπού

(Από την Εισαγωγή του Σρίλα Πραμπουπάντα στην Τσετάνια-τσαριτάμριτα, την έγκυρη βιογραφία του Κυρίου Τσετάνια Μαχαπραμπού από τον Κρισναντάσα Καβιράζα Γκοσουάμι.)

Η λέξη τσετάνια σημαίνει «ζώσα δύναμη». Ως ζωντανά όντα, μπορούμε να κινούμαστε, αλλά το τραπέζι δεν μπορεί, επειδή δεν διαθέτει ζώσα δύναμη. Η κίνηση και η δράση μπορούν να θεωρηθούν σημάδια ή συμπτώματα της ζώσας δύναμης. Πράγματι, μπορούμε να πούμε ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξει δράση χωρίς ζώσα δύναμη. Μολονότι η ζώσα δύναμη είναι παρούσα στην υλική συνθήκη, δεν είναι αμρίτα, αθάνατη. Οπότε, οι λέξεις τσετάνια-τσαριτάμριτα μπορούν να μεταφαστούν, «ο χαρακτήρας της ζώσας δύναμης σε κατάσταση αθανασίας.

Πώς, όμως, εμφανίζεται αυτή η ζώσα δύναμη σε κατάσταση αθανασίας; Δεν εμφανίζεται από τον άνθρωπο ή από κάποιο άλλο πλάσμα στο υλικό σύμπαν, επειδή κανένας από εμάς δεν είναι αθάνατος σε αυτά τα σώματα. Διαθέτουμε ζώσα δύναμη, πραγματοποιούμε δραστηριότητες και είμαστε αθάνατοι από τη φύση μας και την καταστατική μας θέση, αλλά η υλική συνθήκη μέσα στην οποία έχουμε τοποθετηθεί δεν επιτρέπει να παρουσιαστεί η αθανασία μας. Στην Κάτα Ουπανισάντ αναφέρεται ότι η αιωνιότητα και η ζώσα δύναμη ανήκουν και στον εαυτό μας και στον Θεό. Παρόλο που αυτό είναι αληθινό, ότι δηλαδή και ο Θεός και εμείς είμαστε αθάνατοι, υπάρχει μία διαφορά. Ως ζωντανές οντότητες, εκτελούμε πολλές δραστηριότητες, αλλά έχουμε την τάση να πέσουμε στην υλική φύση. Ο Θεός δεν έχει τέτοια τάση. Όντας Παντοδύναμος, δεν περιέρχεται ποτέ κάτω από τον έλεγχο της υλικής φύσης. Στην πραγματικότητα, η υλική φύση δεν είναι παρά μία επίδειξη των ασύλληπτων ενεργειών Του.

Από το έδαφος, πιθανόν να βλέπουμε μόνο σύννεφα στον ουρανό, αλλά αν πετάξουμε πάνω απο τα σύννεφα, μπορούμε να δούμε τον ήλιο να λάμπει. Από τον ουρανό, οι ουρανοξύστες και οι πόλεις φαίνονται μικροσκοπικά· κατά τον ίδιο τρόπο, από τη θέση του Θεού, ολόκληρη αυτή η υλική δημιουργία είναι ασήμαντη. Η τάση της υποκείμενης σε όρους ζωντανής οντότητας είναι να πέφτει από τα ύψη, όπου τα πάντα μπορούν να ιδωθούν σε προοπτική. Ωστόσο, ο Θεός δεν έχει αυτή την τάση. Ο Υπέρτατος Κύριος έχει τόσες πιθανότητες να πέσει στην πλάνη (τη μάγια) όσες πιθανότητες έχει και ο ήλιος να πέσει κάτω από τα σύννεφα. Επειδή ο Υπέρτατος Κύριος δεν υπόκειται στην πλάνη, είναι Απόλυτος· επειδή εμείς, ως πεπερασμένες ζωντανές οντότητες, είμαστε επιρρεπείς στην πτώση στην πλάνη, χαρακτηριζόμαστε ως υποκείμενες σε όρους. Οι ιμπερσοναλιστές φιλόσοφοι (οι Μαγιαβάντι) ισχυρίζονται ότι και η ζωντανή οντότητα και ο Ίδιος ο Θεός βρίσκονται υπό τον έλεγχο της μάγια όταν έρχονται στον υλικό κόσμο. Αυτό μπορεί να είναι σωστό για τη ζωντανή οντότητα, αλλά δεν είναι σωστό για τον Θεό, επειδή σε κάθε περίσταση η υλική ενέργεια εργάζεται υπό τη διεύθυνσή Του. Όσοι νομίζουν πως ο Υπέρτατος Κύριος υπόκειται στους υλικούς όρους, αποκαλούνται ανόητοι από τον Ίδιο τον Κρίσνα στην Μπαγκαβάντ-γκίτα (9.11):

αβατζαναντι μαμ μουντα   μανουσιμ τανουμ ασριταμ

παραμ μπαβαμ ατζαναντο   μαμα-μπουτα-μαχεσβαραμ

«Οι ανόητοι Με χλευάζουν όταν κατέρχομαι με ανθρώπινη μορφή. Δεν γνωρίζουν την υπερβατική φύση Μου και την υπέρτατη κυριαρχία Μου πάνω σε όλα όσα υπάρχουν».

Ο Κύριος Τσετάνια Μαχαπραμπού δεν θα πρέπει να θεωρείται ένας από εμάς. Είναι ο Ίδιος ο Κρίσνα, το υπέρτατο ζωντανό ον, και συνεπώς δεν καταλήγει ποτέ κάτω από το σύννεφο της μάγια. Ο Κρίσνα, οι επεκτάσεις Του και ακόμη και οι ανώτεροι αφοσιωμένοι υπηρέτες Του δεν πέφτουν ποτέ στα νύχια της πλάνης. Ο Κύριος Τσετάνια ήλθε στη Γη μόνο για να κηρύξει το κρίσνα-μπάκτι, την αγάπη για τον Κρίσνα. Με άλλα λόγια, είναι ο Ίδιος ο Κρίσνα που διδάσκει τις ζωντανές οντότητες τον σωστό τρόπο να πλησιάσουν τον Κρίσνα. Είναι σαν τον δάσκαλο ο οποίος, βλέποντας ότι κάποιος μαθητής δεν τα πάει καλά, παίρνει ένα μολύβι και γράφει, «Α, Β, Γ». Από αυτό, δεν θα συμπεράνει κανείς ανοήτως ότι ο δάσκαλος μαθαίνει την αλφαβήτα. Κατά τον ίδιο τρόπο, παρόλο που ο Κύριος Τσετάνια εμφανίζεται μεταμφιεσμένος σε αφοσιωμένο υπηρέτη, δεν θα πρέπει να σκεφτούμε ανοήτως ότι είναι ένα συνηθισμένο ανθρώπινο ον· θα πρέπει να θυμόμαστε πάντα ότι ο Κύριος Τσετάνια είναι ο Ίδιος ο Κρίσνα, ο Θεός, που μας διδάσκει πώς να αποκτήσουμε συνείδηση του Κρίσνα, και θα πρέπει να Τον μελετούμε από αυτό το πρίσμα.

Αν επιθυμούμε να αποκτήσουμε ολοκληρωμένη συνείδηση του Κρίσνα, πρέπει να εγκαταλείψουμε όλα τα δεσμά της μάγια. Ή, αν παραμένουμε με τη Μάγια, θα πρέπει να ζούμε με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην είμαστε θύματα της πλάνης. Δεν είναι απαραίτητο να αφήσει κανείς την οικογένειά του· μεταξύ των στενότερων αφοσιωμένων υπηρετών του Κυρίου Τσετάνια υπήρχαν πολλοί οικογενειάρχες. Εκείνο που πρέπει να εγκαταληφθεί είναι η τάση για υλικές απολαύσεις. Παρόλο που ο Κύριος Τσετάνια ενέκρινε το ελεγχόμενο σεξ για τους οικογενειάρχες εντός του γάμου, ήταν πολύ αυστηρός με όσους βρίσκονταν στην τάξη της απάρνησης και μάλιστα, έδιωξε τον Χαριντάσα τον νεότερο, επειδή κοίταξε με λαγνεία μια γυναίκα. Το ζήτημα είναι ότι πρέπει να πάρει κανείς έναν δρόμο και να παραμείνει σε αυτόν, τηρώντας όλους τους κανόνες και τις ρυθμίσεις που είναι απαραίτητοι για επιτυχημένη πνευματική ζωή. Η αποστολή του Κυρίου Τσετάνια ήταν να διδάξει τον δρόμο της συνείδησης του Κρίσνα σε όλους τους ανθρώπους και έτσι να τους επιτρέψει να συμμετάσχουν στην αθανασία της πνευματικής ζωής.

Από την Τσετάνια-τσαριτάμριτα μαθαίνουμε πώς ο Κύριος Τσετάνια έμαθε στους ανθρώπους να γίνουν αθάνατοι, και επομένως, ο τίτλος θα μπορούσε να μεταφραστεί καταλλήλως ως «ο αθάνατος χαρακτήρας της ζώσας δύναμης». Η υπέρτατη ζώσα δύναμη είναι το Υπέρτατο Πρόσωπο της Θεότητας. Είναι επίσης και η υπέρτατη οντότητα. Υπάρχουν αναρίθμητες ζωντανές οντότητες και όλες τους είναι άτομα, πρόσωπα. Αυτό είναι πολύ εύκολο να το αντιληφθεί κανείς: είμαστε όλοι άτομα με ατομικές σκέψεις και επιθυμίες, ο δε Υπέρτατος Κύριος είναι επίσης ατομικό πρόσωπο. Είναι, όμως, διαφορετικός, επειδή είναι ο ηγέτης, ο ένας και μοναδικός, τον οποίον κανείς δεν μπορεί να υπερβεί. Ανάμεσα στις μικροσκοπικές ζωντανές οντότητες, κάποιο ον μπορεί να ξεπεράσει ένα άλλο στη μία ή στην άλλη δεξιότητα. Όπως όλες αυτές οι ζωντανές οντότητες, ο Κύριος είναι και Αυτός ατομικό πρόσωπο, αλλά διαφέρει στο ότι είναι το υπέρτατο ατομικό πρόσωπο. Είναι επίσης αλάνθαστος, στη δε Μπαγκαβάντ-γκίτα αποκαλείται «Ατσιούτα», που σημαίνει «Εκείνος που δεν πέφτει ποτέ, ο αναμάρτητος».

Η Τσετάνια-τσαριτάμριτα διδάσκει ότι η πνευματική ψυχή είναι αθάνατη και ότι οι δραστηριότητές μας στον πνευματικό κόσμο είναι επίσης αθάνατες. Η Τσετάνια-τσαριτάμριτα μας δείχνει ότι υπάρχουν πολλά θαυμαστά πράγματα να ανακαλύψουμε δοξάζοντας τον Κύριο.

Στην αρχή της Τσετάνια-τσαριτάμριτα, ο Κρισναντάσα Καβιράζα Γκοσουάμι γράφει, «Προσφέρω τον σεβασμό μου στους πνευματικούς δασκάλους μου». Χρησιμοποιεί πληθυντικό, για να δείξει τη μαθητική διαδοχή. Δεν προσφέρει τον σεβασμό του μόνο στον δικό του πνευματικό δάσκαλο, αλλά σε όλη την παραμπαρά, την ακολουθία της μαθητικής διαδοχής που αρχίζει με τον Ίδιο τον Κύριο Κρίσνα. Έτσι ο γκούρου αναφέρεται στον πληθυντικό, για να δείξει τον ύψιστο σεβασμό του συγγραφέα για όλους τους Βαϊσνάβα. Αφού προσφέρει την υποταγή του στη μαθητική διαδοχή, ο συγγραφέας προσφέρει την υποταγή του σε όλους τους άλλους αφοσιωμένους υπηρέτες, στους πνευματικούς αδελφούς του, στις επεκτάσεις της Θεότητας και στην πρώτη εκδήλωση της ενέργειας του Κρίσνα. Ο Κύριος Τσετάνια Μαχαπραμπού (αποκαλούμενος μερικές φορές Κρίσνα Τσετάνια) είναι η ενσωμάτωση όλων αυτών· είναι ο Θεός, ο γκούρου, ο αφοσιωμένος υπηρέτης και η επέκταση του Θεού. Ως σύντροφός Του Νιτιανάνντα, είναι η πρώτη εκδήλωση ενέργειας· ως Αντβέιτα, είναι ενσάρκωση· ως Γκανταντάρα, είναι η εσωτερική ενέργεια· και ως Σριβάσα, είναι η ενδιάμεση ενέργεια, η ζωντανή οντότητα. Έτσι δεν θα πρέπει να νομίζουμε ότι ο Κρίσνα είναι μόνος Του, αλλά ότι υπάρχει αιωνίως μαζί με όλες τις εκδηλώσεις Του, όπως περιγράφονται από τον Ραμανουτζατσάρια. Στη φιλοσοφία Βισισταντβέιτα, οι ενέργειες του Θεού, οι επεκτάσεις και οι ενσαρκώσεις θεωρούνται ότι είναι ενότητα στη διαφορά. Με άλλα λόγια, ο Θεός δεν είναι χωριστός από όλα αυτά· όλα αυτά μαζί είναι ο Θεός.

Στην πραγματικότητα, η Τσετάνια-τσαριτάμριτα δεν προορίζεται για τους αρχάριους, επειδή αποτελεί τη μεταπτυχιακή σπουδή της πνευματικής γνώσης. Το ιδανικό είναι να αρχίσει κανείς με την Μπαγκαβάντ-γκίτα και να προχωρήσει μέσω της Σρίμαντ-Μπαγκαβατάμ στην Τσετάνια-τσαριτάμριτα. Παρόλο που όλες αυτές οι σπουδαίες γραφές βρίσκονται στο ίδιο απόλυτο επίπεδο, για χάρη της συγκριτικής μελέτης, η Τσετάνια-τσαριτάμριτα θεωρείται ότι είναι στο ανώτατο επίπεδο. Ο κάθε στίχος της είναι τέλεια συντεθειμένος. Ο Κύριος Τσετάνια και ο Κύριος Νιτιανάνντα παρομοιάζονται με τον ήλιο και τη σελήνη, επειδή σκορπίζουν το σκοτάδι του υλικού κόσμου. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, και ο ήλιος και η σελήνη έχουν ανατείλει μαζί, και είναι σωστό να προσφέρει κανείς τον σεβασμό του απευθείας στον Κύριο Τσετάνια και στον Κύριο Νιτιανάνντα.

Ο Ρούπα Γκοσουάμι, ο έμπιστος αφοσιωμένος υπηρέτης του Κυρίου Τσετάνια έγραψε:

ναμο μαχα-βαντανιαγια

κρισνα-πρεμα-πρανταγια τε

κρισναγια κρισνα-τσετανια-

ναμνε γκωρα-τβισε ναμαχα

«Προσκυνώ με σεβασμό τον Υπέρτατο Κύριο Σρι Κρίσνα Τσετάνια, που είναι πιο μεγαλόψυχος από οποιονδήποτε άλλον αβατάρα, ακόμη και από τον Ίδιο τον Κρίσνα, επειδή χαρίζει ελεύθερα ό,τι δεν έχει δώσει κανένας άλλος ποτέ – αγνή αγάπη για τον Κρίσνα».

Μετάφραση: Γ. Δ. Κωνσταντόπουλος