Αντλώντας θρησκευτικές αρχές σε υγρή μορφή

(Σρίμαντ-Μπαγκαβατάμ 1.17.1-3)

(Η έλευση και η επέλαση της σημερινής εποχής, της εποχής του Κάλι – μέρος πέμπτο) 

του Σρίλα Ντβαϊπάγιανα Βιάσα

Μετάφραση στα αγγλικά και σχόλια

της Αυτού Θείας Χάρης Α. Τσ. Μπακτιβεντάντα Σουάμι Πραμπουπάντα 

17.1 Είπε ο Σούτα Γκοσουάμι: Αφού έφτασε σε εκείνο το μέρος, ο Μαχαράζα Παρίκσιτ παρατήρησε πως ένας σούντρα κατώτερης τάξης, ντυμένος σαν βασιλιάς, χτυπούσε μια αγελάδα και έναν ταύρο με ένα ρόπαλο, σαν να μην είχαν ιδιοκτήτη.

Το κύριο σημάδι της εποχής του Κάλι είναι ότι κατώτερης κοινωνικής τάξης σούντρα, δηλαδή άνθρωποι χωρίς την παιδεία των μπράμανα και χωρίς πνευματική μύηση, θα ντυθούν πολιτικοί και βασιλιάδες και το κύριο μέλημα αυτών των μη κσάτρια κυβερνητών θα είναι να σκοτώνουν αθώα ζώα, ιδιαίτερα αγελάδες και ταύρους, που θα είναι απροστάτευτα από τους κυρίους τους, τους γνήσιους βαΐσια, δηλαδή την εμπορική κοινότητα. Στην Μπαγκαβάντ-γκίτα (18.44), αναφέρεται ότι σκοπός των βαΐσια είναι η γεωργία, η προστασία των αγελάδων και το εμπόριο. Στην εποχή του Κάλι, οι εξαχρειωμένοι βαΐσια, δηλαδή οι έμποροι, προμηθεύουν τα σφαγεία με αγελάδες. Σκοπός των κσάτρια είναι η προστασία των πολιτών του κράτους, ενώ οι βαΐσια πρέπει να προστατεύουν τις αγελάδες και τους ταύρους και να τα χρησιμοποιούν για την παραγωγή δημητριακών και γάλακτος. Προορισμός της αγελάδας είναι να δίνει γάλα και προορισμός του ταύρου είναι η παραγωγή δημητριακών. Αλλά την εποχή του Κάλι, η κοινωνική τάξη των σούντρα έχει τη θέση των κυβερνητών και οι αγελάδες με τους ταύρους, δηλαδή οι μητέρες και οι πατέρες, απροστάτευτοι από τους βαΐσια, παραδίδονται στα οργανωμένα σφαγεία που ανέχονται οι κυβερνήτες σούντρα.

17.2 Ο ταύρος ήταν λευκός σαν λευκό λουλούδι λωτού. Ήταν τρομοκρατημένος από τον σούντρα που τον χτυπούσε, και από τον φόβο του στεκόταν στο ένα πόδι, τρέμοντας και ουρώντας.

Το επόμενο σύμπτωμα της εποχής του Κάλι είναι ότι οι αρχές της θρησκείας, που είναι όλες ακηλίδωτα λευκές σαν λευκό λουλούδι λωτού, θα υποστούν επίθεση από τους απαίδευτους σούντρα αυτής της εποχής. Μπορεί να είναι απόγονοι μπράμανα ή κσάτρια, αλλά στην εποχή του Κάλι, από έλλειψη ικανής εκπαίδευσης και καλλιέργειας της βεδικής σοφίας, ένας τέτοιου είδους πληθυσμός από σούντρα θα αψηφά τις αρχές της θρησκείας, και τα πρόσωπα που έχουν θρησκευτικές αρετές θα τρομοκρατούνται από τέτοιους ανθρώπους. Θα δηλώνουν ότι δεν ακολουθούν θρησκευτικές αρχές και στην Κάλι-γιούγκα θα ξεφυτρώσουν πολλοί «-ισμοί» και πολλές αιρέσεις μόνο και μόνο για να σκοτώσουν τον λευκό ταύρο της θρησκείας. Θα ανακηρύξουν το κράτος κοσμικό ή χωρίς κάποιες συγκεκριμένες θρησκευτικές αρχές και ως αποτέλεσμα θα υπάρχει πλήρης αδιαφορία για τις αρχές της θρησκείας. Οι πολίτες θα είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι θέλουν, χωρίς σεβασμό για τους σάντου, τις σάστρα και τον γκούρου. Ο ταύρος που στέκεται στο ένα πόδι δείχνει ότι οι αρχές της θρησκείας σταδιακά περιορίζονται. Ακόμα και η αποσπασματική τήρηση θρησκευτικών αρχών θα συναντά τόσο πολλά εμπόδια, σαν να τρέμει και να είναι έτοιμη να σωριαστεί οποιαδήποτε στιγμή.

17.3 Παρόλο που η αγελάδα είναι ωφέλιμη επειδή μπορεί κανείς να αντλήσει από αυτήν θρησκευτικές αρχές, είχε απομείνει τώρα φτωχή και χωρίς μοσχαράκια. Τα πόδια της ήταν χτυπημένα από έναν σούντρα. Είχε δάκρυα στα μάτια και ήταν απελπισμένη και αδύναμη. Λαχταρούσε λίγο χορτάρι στον αγρό.

Το επόμενο σύμπτωμα της εποχής του Κάλι είναι η απελπιστική κατάσταση της αγελάδας. Το άρμεγμα της αγελάδας σημαίνει άντληση των θρησκευτικών αρχών σε υγρή μορφή. Οι μεγάλοι σοφοί ζουν μόνο με γάλα. Ο Σρίλα Σουκαντέβα Γκοσουάμι πήγαινε στους οικογενειάρχες όταν άρμεγαν την αγελάδα και έπαιρνε απλώς μία μικρή ποσότητα από το γάλα για τη συντήρησή του. Ακόμη και πριν από πενήντα χρόνια, κανείς δεν στερούσε έναν σάντου από ένα-δύο λίτρα γάλα και κάθε οικογενειάρχης έδινε γάλα σαν να ήταν νερό. Σύμφωνα με τους οπαδούς των βεδικών αρχών, είναι χρέος κάθε οικογενειάρχη να έχει αγελάδες και ταύρους ως σύνεργα ενός σπιτικού, όχι μόνο για να πίνει γάλα, αλλά και για να αντλεί θρησκευτικές αρχές. Ο οπαδός των βεδικών αρχών λατρεύει τις αγελάδες για θρησκευτικούς λόγους και σέβεται τους μπράμανα. Το γάλα της αγελάδας είναι απαραίτητο για τη θυσιαστήρια φωτιά, και προσφέροντας θυσίες, ένας οικογενειάρχης μπορεί να είναι ευτυχισμένος. Το μοσχαράκι της αγελάδας δεν είναι μόνο πανέμορφο να το βλέπεις, αλλά επίσης κάνει χαρούμενη την αγελάδα και έτσι δίνει όσο το δυνατό περισσότερο γάλα. Όμως στην Κάλι-γιούγκα, τα μοσχαράκια αποχωρίζονται από την αγελάδα όσο το δυνατό νωρίτερα για λόγους που καλύτερα να μην αναφέρουμε σε αυτές τις σελίδες της Σρίμαντ-Μπαγκαβατάμ. Η αγελάδα στέκεται με δάκρυα στα μάτια και ο σούντρα αντλεί γάλα από την αγελάδα με τεχνητούς τρόπους και όταν δεν υπάρχει πλέον γάλα, η αγελάδα στέλνεται στο σφαγείο για σφαγή. Αυτές οι ιδιαιτέρως αμαρτωλές πράξεις ευθύνονται για όλα τα βάσανα της σημερινής κοινωνίας. Δεν γνωρίζουν τι διαπράττουν στο όνομα της οικονομικής ανάπτυξης. Η επιρροή του Κάλι θα τους κρατά στο σκοτάδι της άγνοιας και παρ’ όλες τις απόπειρες για ειρήνη και ευημερία, θα πρέπει να φροντίσουν να είναι οι αγελάδες και οι ταύροι ευτυχισμένοι από κάθε άποψη. Οι ανόητοι δεν γνωρίζουν πώς κερδίζεται η ευτυχία κάνοντας τις αγελάδες και τους ταύρους ευτυχισμένους, αυτό όμως είναι γεγονός που απορρέει από τους νόμους της φύσης. Ας το δεχθούμε από την αυθεντία της Σριμαντ-Μπαγκαβαταμ και ας υιοθετήσουμε αυτές τις αρχές για τη συνολική ευτυχία της ανθρωπότητας.

Μετάφραση στα ελληνικά: Γ. Δ. Κωνσταντόπουλος